ازمدتها به اینطرف، گرامیداشت داکتر شعور را درنظر داشتم. بارها موضوع را با خود این بزرگوار دارندۀ مناعت طبع درمیان نهادم. زیرا بدون موافقت وی دسترسی به پاره یی از معلومات مورد نیاز میسر نمیشد. اما جناب ایشان تردید نموده میگفتند: باری دوستان به مناسبت ۵۵ سالگی ام این کار را نموده اند، به عزیران دیگری بیاندیشید.
سرانجام تصمیم گرفتم که اگر موافقت ننماید، او را در برابر عمل انجام ده قرار بدهم. در نتیجه اندکی از آرزوها دروقت کم برآورده شد. برای این منظور، مضامین و پیام هایی که بهمناسبت ۵۵ سالگی جناب شان تهیه شده بود، و در محفل تورنتو به خوانش گرفته شده بود، برای کابل ناتهـ کمک شایانی بود. زیرا اکنون درپهلوی سایر مضامین و پیام ها در سطح گسترده تری روی انتشار می بییند.
به گواهی صاحب نظران و نویسنده گان ارجمندی که روی فراورده های قلمی داکتر شعور تأمل نموده اند؛ و به گواهی شرح حال زنده گی ایشان، ملتفت خواهید شد که پهنۀ کار و تلاش وی تا کجاست و دارندۀ کدام پیام های گوش نواز در گسترۀ شناسایی مردم و فرهنگ در افغانستان میباشد.
ازینکه کابل ناتهـ موفق شده است، اندکی از ایشان یاد نماید، شادمان است. زیرا وی سزاوار تحسین و گرامیداشت بسیار میباشد. اما به این دلیل از کار خویش ناراضی هستم که آنچه آرزوبود، عملی نشد. زیرا برخی از نویسنده گان محترم ما پیام ها و مضامین خویش را دیرتر میفرستند که نمیشد بیشتر در انتظار بمانم.
به هرروی، این برنامه را چون برگ سبزی، خدمت داکتر اسدالله شعور پیشکش نموده، تندرستی و موفقیت های هرچه بیشتر را برای جناب شان آرزوداريم.
