نصیر مهرین

 
ره آورد های این "دموکراسی"
۷
اشرف غنی:"تلویزیون ها را یک طرف بگذارید. بگذارید از آنهـا بــاد برآید، از شما بمــــب برآید"

یاد آوری:
در متنی که برای چاپ کتاب افغانستان و دموکراسی، ترتیب شده است، برای توضیح مستندِ موضوعات مطرح شده در برگهای پیشین، برخی اسناد در پایان کتاب آورده شده اند. اما در اینجا این پیوست ها را در پایان قسمت های آوردم که انتشار یافته اند. پیوست نخست در قسمت دهم زیر نام "وکلای حریص..." منتشر شد.
دو
"یونیسف Unicef" امروز3 جون 2018 در کابل این گزارش را به نشر سپرد:
در افغانستان حدود 4 ملیون کودک (7 - 17 ساله) از رفتن به مکتب محروم استند. از میان آنها دو ملیون و دو صدهزار دختر است. علل مهمی را که یونیسف برشمرده است، عبارت اند از: جنگ طالبان (که از آنها با عنوان"مسلمان رادیکال"، نه تروریست یاد میکند)، گروه تروریستی "دولت اسلامی" (داعش). افزون بر آن، فقر وتنگدستی که کودکان را به سوی کار رهسپار میسازد و ازدواج های پیش از وقت. بر بنیاد این گزارش، نهادهای کمک رسان بشری، از تعداد 100000 بیجا شده گان داخلی نیز تذکر داده اند. در گزارش آمده است که پس از آغاز 16 سال کمک های جهانی، هنوزهم نیمی از کودکان از دستیابی به مکتب و درس محروم استند.
"یونیسف" یادآوری میکند که به زودی مکتب های بیشتری در مجاورت مناطق جنگی، مسدود خواهند شد. ویا والدین کودکان مانع رفتن کودکان به مکتب خواهند شد، زیرا فاصلۀ خانه تا مکتب پرمخاطره است. چنان خطری بیش از همه دختران را تهدید میکند.
*

سه
محمد اشرف غنی در مزار شریف، در حضور جمعی از نظامیان و نیروهای امنیتی گفت:
"تلویزیون ها را یک طرف بگذارید. بگذارید از آنهـا بــاد برآید، از شما بمــــب برآید"
بعضی ها علیه این سخنان او زبان به شکوه و شکایت گشودند، درحالی که به نظر من، او با این سخنان سطح، سویه و باورهای خویش را به نمایش می گذارد. او دلبستگی به تروریست های طالبانی دارد. بر بنیاد چنان علایق، خبرنگاران و خبر رسانانی را که سر درکف نهاده و از جنایات تروریست ها خبر تهیه نموده و آن را به گوش هموطنان وجهانیان می رسانند، دلخوش نیست. هنگامی که تروریست های دوست او، خبرنگاران را به قتل می رسانند، نه از موضع ضد تروریستی، بلکه به دلیل قرار گرفتن زیر فشار و فضای سیاسی روز، از برخورد دوگانه و محیلانه استفاده می نماید و از آزادی بیان دفاع می کند.
شایستۀ یادآوری است که میهن ما دارای رسانه ها از جمله برخی تلویزیون ها و خبرنگاران تروریست دوست، متعصب بسیارجاهل و آسیب زای نیز است. اما نادیده گرفتن حال و روز گار انسان هایی که با هزار مشکل، به تهیه گزارش و انتقال آن می پردازند، و از آنها با این جملات مزخرف "بادبراید" یاد کردن، بسیار جفا آمیز است. به ویژه که در این ده ماه سال جاری در مجموع افغانستان، 377 مورد قتل، ضرب و شتم، تهدید و توهین خبرنگاران گزارش یافته است. چالش ها و تهدیدهای امنیتی در سر راه وظایف آنهانشسته و مصؤونیت کاری ندارند.
رئیس جمهوری که مانع عملیات علیه تروریست ها بوده است، به نظامیان و نیروهای امنیتی نیز دروغ می گوید. زیرا ستون پنجمی ها همواره نظامیان پاکباز و افراد امنیتی قرار نداشته در حلقۀ خائنان را از پشت خنجر زده اند.

ادامه دارد