نصیرمهرین

ره آورد های "این دموکراسی"
۳
- بیکاری، گدایی، فرار از کشور چون اندوهی گرانبار بر سیمای آن نشست.
- صدای مهیب و غیرانسانی تروریسم در روستاها و شهرهایش در گشت و گذارشد. انسانهای مظلوم و بیگناه قربانی تروریسم شدند، اما حکومتگران، مسؤولین جفاها را گرامی داشتند. اجساد سربازان کشته شده از جانب تروریست ها، انتقال نیافت، اما برای برخی از رهبران طالبان و گلب الدین حکمتیار، امکانات گستره فراهم کرد.
- فساد سرتا پای دستگاه دولتی را فراگرفته است و در همه جا بیداد کرد. به رغم هیاهوی بسیار داخلی و نهادهای جهانی در افغانستان، ساختار آلوده با فساد هرچه بیشتر فساد تولید می کند. با نقل سخن یک تن ازکارشناسان، "مبارزه با فساد و جرایم درافغانستان به اصلاحات سیاسی و اداری نیازدارد. ادارۀ فاسد با تبلیغ، فریاد و انتقاد اصلاح نمیشود و فساد هم نابود نخواهد شد اگر اول اداره اصلاح نشود. اگر بگویم که در افغانستان تا حال اداره به مفهوم کامل آن وجود ندارد، اشتباه نکرده ایم. ادارۀ سالم وقتی بوجود می آید که گروه های مختتلف دیگر اندیش در آن شامل باشد و دریک رقابت سالم با یکدیگر شان کارکنند. ادارۀ انحصار شدۀ راه اصلاح ندارد و درفساد غرق گردیده و تا نابودی در آن غرق خواهد بود."

- در این دموکراسی، در حالی که اعضای کابینه بدون درنظرداشت شایسته گی نامزد شده اند، سرپرست باقی مانده اند. همچنان که ریاست جمهوری ووزارت های منفعل وبیکاره با داشتن مشاورانی که فقط پول به دست می آورند ومداح پول دهنده استند، به دامنۀ مفاسد اداری افزوده است.

- ده ها هزار معیوب در پی به دست آوردن لقمه نانی چهار دیوار نمناک کوچه های شهر ها را می جویند. خطر مرگ هر لحظه آنها را تهدید میکند. هرگوشه و کنار دیدن معتادان اشک بر چشم می آورد.

- در این "دموکراسی"، کابل بانک دزدیده شد و زمین های مربوط به ملکیت عامه غصب.

- در وزارت ها و به ویژه وزارت معارف، ملیونها دالر از طریق ثبت مکتبهای خیالی اختلاس شد.

- به دلیل افزایش مشاورینی که بیشترفاقد ظرفیت مشوره دهی استند، ارگ و دور و بر آن را ورم خود فروشی، دهن بستن و خریدن آدم های خود فروش که خاموش بمانند ویا نزدیکان حکومتگران فرا گرفته است.

- هزاران انسان مستعد برای کار در وطن تجرید شده و تعدادی از اقوام و اقارب شبکه های غصب قدرت که با بی کفایتی شهرت دارند، ادارۀ امور دستگاه های فساد گستر را گرفته اند. استخدام کارمندان بربنیاد روابط با زورمندان، تیکه داران قومی و نیروی برتری خواه قومی، قرار دارد نه بر بنیاد ضوابطی که استعداد را درنظر می گیرد و موانع برای استخدام افراد با استعداد را نمی پذیرد.

ادامه دارد