نصیر مهرین 

۵
نسل کشی گروه طالبان
 

ویژه گی نسل کشی گروه طالبان در دو زمینه تبارز می یابد. زمینۀ قومی و زمینۀ مذهبی.
در زمینۀ قومی، با رویکرد قبیله یی و محدودیت هایی که نگاه ورفتارقبیله یی- طالبی برجای میگذارد، غیر پشتون ها را در جامعۀ متشکل از اقوام وملیت های چند گانه، بیگانه و مطرود تلقی میکند. در ساختار اداری، معیارها برای گزینش افراد رده های بالا، میانه و حتا پائینی، چه در دورۀ پیشین و چه در زمان کنونی معیار قوم وقبیله است وبر بنیاد آن چهرۀ انحصار قدرت برای خود و نپذیرفتن دیگران را اعمال کرده و حالا نیز همان معیار ها را به کار می برد.
این طرز نگرش و کارکرد، هنگامی بیشتر به تبهکاری اجتماعی و فرایند نسل کشی میرسد که مخالفان، در سطوح مختلف دست به مقاومت بزنند. در حالی که نسل کشی کنونی وقتی آغاز شد که مقاومت ومبارزۀ جدی در برابر طالبان در مناطق مرکزی کشور شروع نشده بود.

گروه طالبان تبعات اقتصادی آنرا در دورۀ پیشین حضور یابی در کابل نیز نشان داده بود. یک فرد نظامی برای نگارنده در کانادا باری حکایت کرد که: " من در تمام حکومت های شاهی، جمهوری داؤود خان؛ خلقی- وپرچمی، تنظیمی؛ در یکی از ادارات وزارت دفاع، به دفتر داری مشغول بودم وهیچوقت روی جبهه و قطعۀ نظامی را برای ادای وظیفه ندیدم. وقتی طالبان آمدند، مرا خواستند که به کار ادامه بدهم و از تجربه ام استفاده کنند. روزی که وقت دادن معاش فرا رسید، یک طالب تعدادی از کارمندان را خواست، از یک خریطۀ کلان، پول را بیرون آورد و برای کارمندان طالب توذیع کرد. من که در نوبت نشسته بودم، مستحق دریافت پول نشدم. سوال کردم که صاحب معاش من چطور میشود؟ در پاسخ ام گفت که تو سالها معاش گرفته ای، ضرورت به گرفتن پول نداری. حیران شدم وبا دل پرغصه بالاخره تصمیم خارج شدن از وطن را گرفتم."
در بُعد قومی و زمینه های تبارز قوم ستیزی طالبان که همه اقوام وملیت های غیر پشتون بیگانه به نظر می آیند، زبان ستیزی آنها به عنوان مظهری از ستیزۀ فرهنگی، سایر زبان ها و از همه مهمتر زبان فارسی را آماج حملات قرار میدهد. اما بدون اینکه حد اقل لطف و کمکی به زبان پشتو و غنای آنرا در چشم انداز بگذارد.

هنگامی نگرش دینی- مذهبی طالبان نیز موقع وزمینۀ کارکرد می یابد، با همان قرائت متحجر و بسیارعقب مانده، آمیخته با تعصب، چهرۀ کینه ورزانۀ ضدیت با مذهب شیعه وملیت هزاره را که اکثریت عظیم نفوس آن، این مذهب را دارند، آماج حملاتی قرار میدهد که چه در گذ شته وچه حال در چهرۀ نسل کشی گواه آن استیم. در این راستا، در برخی از مناطق مرکزی ومحل بیشترهزاره های کشور، طالبان هدف از میان برداشتن آنها را با ایجاد اوضاع وشرایط طاقت سوز، نخست چنان فراهم میکنند که مناطق در دست داشته وآبایی را ترک بگویند. موازی با آن به بهانۀ پیدا کردن سلاح و معرفی مخالفان طالبان ویا کارمندان نظام پیشین، خشونت هار را با ایجاد فضای رعب انگیز در معرض نمایش میگذارند. گزارش هایی که بیشتر از گیزاب ودایکندی در هنفته های پیشین رسانه یی شدند، در واقع تدام رفتار نسل کشانۀ طالبان در فاجعۀ یکاولنگ؛ بامیان و کینه ورزی هار درمزار شریف در دورۀ پیشین آنها است.

با چنان برداشت ها و نیازهای بس زیانبار برای همۀ مردم افغانستان، گروه طالبان سعی میکند مناطق و جاهای سرسبز و زمین هایی را به افراد خودی بسپارند که صاحبان اصلی با خون دل وزحمات بسیار آباد کرده بودند. در مناطق مرکزی و در چهرۀ نسل کشی هزاره ها، متأسفانه در پیشینه ها از زمان امیر عبدالرحمن خان به بعد چنین رفتاری ادامه داشت که با استفاده از وسیلۀ کوچی ها، اکنون سلاح مؤثری را برای اخراج هزاره ها و غصب سرزمین های آنها دراختیار طالبان نهاده است.
وقتی گزارش هایی از این گونه رفتار زشت و نسل کشی حاصل میشوند، افراد آگاه به یاد رفتار متعصبان اسرائیلی در برابر فسلطینی ها می افتد.
اما دراین حاشیه سزاوار یادآوری است که با وجود چنین ساختار زیانبارورفتار غیرانسانی طالبان، خاموشی تعداد وسیعی از قلمزنان پشتون افغانستان، نشاندهندۀ آن بوده است که طالبان در مجاب کردن و به دایرۀ خود کشاندن آنها نیز توفیق داشته اند. توفیقی را که در نهایت پاکستان به دست آورده وبه زیان مردم افغانستان در مجموع است. خاموشان تنها به رضایت قلبی برای طالبان بسنده نکرده، بلکه روشنگران وافشأ کننده گان جنایات تروریستی و خصومت وکینه ورزی قومی طالبان را بیشتر با مستعار با گستاخی ها مورد هتاکی قرار داده اند.

جان دریافت محکومیت طالبان در زمینۀ رفتارغلط و غیر انسانی دربرابر اقوام غیر پشتون کشور در این برداشت نهفته است که گروه طالبان قوم ستیز وجاهل است. نباید مبارزه با طالبان، مبارزه با پشتون های کشور تلقی شود. قوم ستیزی طالبان وبسیج موفقانۀ آنها در عمل، حتا بسیج عملی خدا ناباوران، "کمونیست" ها و "دیموکرات" و . . های رنگارنگ،
خود حاکی از تفرقه، تشنج و قوم ستیزی زیانبار وجبران ناپذیر برای افغانستان است.

ادامه دارد