بخش های پیشینِ
این شعر بلند:

[١]

[٢]

[٣]

[٤]

[۵]

[۶]

نیاکان ما "مثنوی" را "مشنوی" خوانده اند
و "خیام" و "حافظ" را از همه جا رانده

درخشانترین صحایف تاریخ
همانهایی اند
که عصر سنگ را بازتاب داده اند.ا
حتا مرگ بر مفرغ
چه گمراه بوده اند آنانی که
از مفرغ بهره گرفته اند!ا
آخر دو حرف "دروغ" خودرا در مفرغ پنهان کرده اند
مفرغ حرامست!ا
همانگونه که دروغ

سالها فریب کاریز را خورده بودیم:ا
گمان میبردیم که درآن کاه میانبارند
چون دانستیم که ازآن آب برمیدارند
همه را وارون کردیم.ا

در روزگار طلایی ما باید همه چیزها وجه تسمیۀ درستی داشته باشند:ا
مثلاً ساطور
چه واژۀ زیباییست!ا
شاید آن را نخستین بار از طور آورده باشند
یا شاید هم این واژۀ زیبا اصلاً "ساخت طور" باشد
و دانشمندان آن را "مرخم" ساخته اند.ا
بزرگترین اندوه ما اینست

که چرا هندسه بر وزن مدرسه است
همه منار ها باید منفجر شوند
زیرا در روزگاران عتیق
در بادیه های فارسان نیزه گزار
بر تارک منار ها آتش میافروختند
تا واپس ماندگان از قوافل
وراه گم کرده گان را
علامتی باشد.ا
چون امروز بر تارک هیچ مناری
آتش نمی افروزند
بدانها نیازی نیست.ا

مگر نه همین پیشتر فرمودیم
که در روزگار طلایی ما
همه چیز ها باید وجه تسمیۀ درستی داشته باشند؟
سالها میپنداشتیم
نخستین نهال را "دانیال" غرس کرده است.ا
چون دانستیم نه چونین است
فرمودیم همۀ آنها را از پا در اندازند.ا
پرده را ازآن دوست میداریم
که با اندک دستکاری
به "برده" تغییر سیما میدهد
و مگر نه اینست
 

که مارا هزاران هزار برده باید؟
ستبر تر باد پرده ها!ا
و فزونی گیراد شمار برده ها!ا
نیرومند تر باد مشتهامان
و سر انگشتهامان!ا
تا با آن اولینها
بر تارکها تان کاری تر بکوبیم
و با این آخرینان
چشمهاتان را از حدقه آسانتر برآوریم.ا
اگر روزی موریانه ها
دیوان های همه شاعران را بخورند
در حقشان دعا میکنیم
که به پیلهای دمان مبدل شوند.ا
ما مستجاب الدعواتیم!ا
جهان ماراست!ا
زمین ماراست!ا
زمان ماراست!ا


شنوده ایم که ابلهان دنیا
به ورقپاره یی چرکین ارج میگذارند:ا
گویا این کاغذ شیطانی
ا"اعلامیۀ جهانی حقوق بشر" نامیده میشود.ا
در آغاز

 

***********