با نگاهی از زمانۀ سلطنت امان الله خان به این سو، بسیار با وضاحت، تشدید و توسعۀ ابعاد ستم را بر سکهـ ها وهندوباوران کشور، پس از رسیدن مجاهدین به کابل می نگریم.
در دورۀ امانی، موقع یابی بهتر وکاهش تبعیض را در چندین مورد می یابیم. در کنار فرد سرشناسی مانند دیوان نرنجنداس که در امور سیاسی واقتصادی افغانستان فعال بود، در فهرست نام شرکت کننده گان جرگۀ بزرگ سال ۱۳۰۳ حضورشخصیت هایی از هندو ها وسکهـ های وطن را می بینیم که دوشادوش دیگران سهم داشتند.

در آن جرگه:
دیوان گشن سنگهـ،( سرکاتب تصفیۀ محاسبۀ مالیه)
دیوان لچمن داس ( سرکاتب تصفیۀ محاسبۀ مالیه)،
دیوان شنکرداس ( سرکاتب زراعت، تحارت ومعدنیات)

مانند بقیه شرکت کننده گان در پهلوی مردمان دارای افکار وعقاید مختلف نشسته بودند.
آن حضور ایشان را اگر درمقایسه با زمانۀ پیشین امیر حبیب الله خان بنگریم، با سطح متفاوتری از رفتار سالم مواجه می شویم.
اگرشرکت آنها را ناشی ازلزوم دید شخص شاه و یارانش نیز در نظر آوریم، انا در دورۀ سیزدهم شورا سال ۱۳۴۸، این مردم بودند که جناب جی سنگهـ را از نواحی هفتم وهشتم، انتخاب نموده، برای رسیدن به شورای ملی یاری رسانیدند.

جناب شادروان جی سنگهـ وکیل منتخب مردم در سال ۱۳۴۸ خورشیدی از نواحی هفت وهشت کابل

این موضوع ازاین جهت هم حایز اهمیت است که می تواند معرف سطح برخورد افراد یک جامعه و حکومتگران باشد. در آن هنگام نه تنها صدای مخالفت از موضوع مذهبی اگر وجود داشته به سامان ننشسته است، بلکه شخصی اکثریت آرای مردمی را به دست آورد که همه هندو وسکهـ نبودند.
اما حالا بخشی ازمردم با رفتار ظالمانه و آزادهندۀ خویش اوضاع را به زیان هندوها وسکهـ های میهن، طاقت سوز نموده اند و حکومت گران هم با سیاست عوامفریبانه، روزگذرانی و وعده های توخالی به رفتارهای ظالمانه تسلیم شده است.

وقتی به نیروهای امنیتی به صورت جدی گفته نمی شود که جلو افراد شرور وجاهل و آزار دهنده گان هندوها را بگیرید و یا آنها را به محکمه معرفی کنید، وقتی جنازه های شان را اذیت می کنند، هنگامی که برایشان فضایی را بارمی آورند که بگویند آسمان بلند وزمین سخت. بارها در معرض چور وچپاول قرار بگیرند و تعدادی ناگزیر شوند وطن آبایی واجدادی خویش را به سوی هند ویا کشورهای اروپایی ترک بگویند و حکومت حامد کرزی و "ع. وغ"همه را با سرچشم بی تفاوتی نظاره کرده اند، انگشت اعتراض این حکومت ها و مسؤولیت های شان را نشان می هد.

در سالیان پسین، در حوزۀ مطالبات حقوق هندو ها وسکهـ های کشور،بیشتر شاهد فعالیت جناب ایشور داس ناشر تارنمای کابل ناتهـ و رئیس انجمن هندو ها وسکهـ ها در آلمان و تعداد معدودی از قلم به دستان بوده ایم. پیشنهاد من این است که نخست اعمال تبعیض علیه این گروه از هم میهنان را به عنوان یک چالش اجتماعی و برخاسته از اندیشۀ غلط و نکوهیدۀ تبعیض طلبی د ر نظر آوریم. اندیشۀ غلط وزیانباری که می تواند در برابر بقیه بخش های جامعه نیزچهرۀ زشت خویش را نشان بدهد. از این موقف، به همیاری ومشارکت با مطالبات برحق انجمن هندوباوران باید پرداخت. در این راستا لازم است که همه رسانه هایی که به ارزش های انسانی با احترام می نگرند، در جلب افکار و طرح مطالبات آنها سهم بگیرند.
خاموشی در این زمینه نیز برای آنانی که از انسانی زیستن همراه با احترام به انسانها، بدون در نظر داشت باور های شان سخن می گویند، ازنظر وجدانی نیز باید اذیت بار باشد.


.