پیام جناب حیدری وجودی

در محفل انتشار دیوان اشعار پورغنی





اشارات خود را با این بیت (پور غنی) آغاز می کنم:
 

بعد از وکیل هیچ کسم اهل دل نماند

                                         مرکش بخواند فاتحه دودمان ما
 

من پنجاه سال پیش با حاجی عبدالغفور متخلص به پورغنی نخستین بار در منزل جناب مولانا خال محمد خسته، که در نقد و اصلاح شعر استاد مسلم ما بود، آشنا شدم.
 

مرحوم پورغنی در سرایش شرع از پیروان شاعران سبک یا مکتب هندی بود نه تنها به این شیوه و سلوک غزل و قطعه را خوب می سرود در استخراج ماده تاریخ قابلیت بسزایی داشت.
 

او اکثر تذکره هایی شعر ای مطرح را دقیق خوانده بود وبیش از صد تک بیت یا بیت الغزل از شاعران خوب دری را در حافظه داشت.

مرحوم مولانا خسته سروده های پورغنی را می پسندید و بعضی از غزل های او را استاد (نتو) و استاد محمد حسین سرآهنگ خوانده اند.
همچنان پورغنی کتابشناس خوبی نیز بود و نسخ خطی را از روی نوعیت کاغذ و خصیصه های خطاطی و خوشنویسی شیوه و سلوک خوشنویسان را تاریخی می شناخت.

من به حیث یکی از آشنایان مرحوم پورغنی از صبیه ای او که در چاپ اشعار پدر خویش اهتمام ورزیده است، اظهار خوشی می کنم و از خداوند برایش خیر و عافیت استدعا می نمایم.

 

حیدری وجودی

*********