در انجماد غصه
حرفی به لب نرســـته
پیــوند شاخـه
و گــل تا انــتها گسســـته
اینجا عبور شام
است دگر سـحر نـروید
در متن شب
تنیده مهتاب خســته خســته
شب می شود
فراگیر اما هنـــوز این دل
در قامت
سـپــیده چشــــم امــید بســـــته
دیوانه دل
هـــــــنوز م دوری نمی پذیرد
بر نبض لحظه
هایش صد آرزو نشسـته
شـهزاد قصه
هایـم با تو ســتاره چــــینـم
بیتو بدست هایم
رنگ حــــنا شکســــــته
.
