کابل ناتهـ، Kabulnath
از همین سروده پرداز:
|
محمود فارانی
آخرین ستاره
از تند باد یأس در دخمهء شکسته و تاریک قلب من خاموش گشت شعلهء لرزان آرزو
«»«»«»
اندوه پر گشود این چغد سالخورده پس از دیرگاه، باز آمد به آشیانه ی ویرانه اش فرو
«»«»«»
اکنون سکوت مرگ افگنده سایه بر دل تاریک و سردِ من پیک عبوس نیستی استاده رو برو
«»«»«»
درین دم پسین درین سکوت ژرف درین ظلمت گراان نیاید به چشم نور امید ز هیچ سو
«»«»«»
اما هنوز هم از لای تیرگی غم انگیز و مرگبار چشم زند ستاره ی و چشم سیاه او
*********** |
بالا
شمارهء مسلسل ٣٢ سال دوم جولای/ اگست ٢٠٠٦