|
بخش دوم ( پایانی )
در شماره پیشین از شخصیت روحانی مسیحی کشیش مارتین لوتر یاد آور شدیم و
حالا بنابر وعده و از آن چه در سرنامه نیز افزوده شده است؛ نیاز است تا به
بیوگرافی و کارکرد های انسانی، مدنی و دست آورد های شخصیتی به نام مارتین
لوتر کنگ جونیور ( در قرن بیستم ) بپردازیم و ببینیم این انسان فرهیخته
چگونه در زندگی آن هم در مسیر تاریخ با حوادثی که دردناک‌ترین روز ها را
پشت سر گذاشته ولی از برای دست یابی به آرزو های قلبی اش آن هم برای همه ی
سیاه پوستان ایالات متحده آمریکا به یاری از درایت، فهم و قوت بیانش حتا با
از دست دادن جانش در این عرصه هرگز آرام نمی نشیند، به راه رفته اش ادامه
می دهد و سرانجام به مقصد هم می رسد.
بلی! این انسان مدنیت خواه و پیش کسوت مارتین لوتر کنگ جونیورMartin Luther
king , Jr. است. وی در سال 1920 زاده شد، تا سال 1968 زندگی کرد و سرانجام
در اثر یک ترور عمدی از سوی یک سفید پوست به خاطر مبارزات اش در دفاع از
سیاه پوستان مظلوم به قتل رسید. او در اصل یک کشیش باپتیست و فعالِ مدنی در
آمریکا بود که با اجرای فعالیت های انسانی اش به شهرت رسید، به جهان
شناختانده شد و کار به جایی کشید که در کشور ایالات متحده آمریکا یک روز به
نامش مسما و تعطیل عمومی می باشد.
مارتین لوتر کنگ را بخاطری باپتیست (Baptist) نامند که نامبرده از زمره ی
کشیشان پروتستانی (ویژه برای سیاه پوستان) است. پروتستان که شاخه یی از
مسیحیت می باشد به پیروان آن ( تعمیدیون ) آنانی که به غسل دادن تعمیدی
باورمند اند؛ می گویند. این فرقه جدایی دین از سیاست را قبول داشته و غسل
تعمیدی را در آوان کودکی نفی می کنند و ابراز بر این دارند که هر جوانی پس
از آن که به سن قانونی 18 سال یعنی بلوغ فکری رسید آن گاه به اراده ی خودش
می تواند غسل تعمیدی را انجام بدهد. همچنان آن ها معتقد اند که هر کلیسایی
و هر عیسوی یی حق دارد دین و آیین متعلق به خودش را پی ریزی نموده و سلسله
ی مراتب مذهبی را که اگر منجر به جبر شود نباید تحمل کرد؛ به عبارت دیگر
جبر را طرد و اختیار را می پسندند. ایشان باور دارند که بدون واسطه هم می
توان با خدا ارتباط قایم نمود، سخن گفت و از این گونه تغییراتی که با دیگر
مذهب های مسیحی ( اورتودوکس و کاتولیک ) در مغایرت قرار دارند و کلیسا های
خود را حتا در مقایسه با دیگر کلیسا ها نهادینه معرفی می کنند.
از آن جایی که پدر مارتین لوتر کنگ پس از وفات پدر کلان مادری مارتین، به
حیث کشیش کلیسای باپتیست های شهر اتلانتا مرکز ایالت جورجیا نعین شد
بنابران پدرش را مارتین لوتر کنگِ و مارتین لوتر کنگِ پسر را ( جونیور )
یعنی کوچک یاد می کنند. مارتین لوتر کنگ جونیور با آن که پسر تحصیل کرده یی
بود و در کالج مورهاس به منظور خدمت کشیشی ورود پیدا کرد ولی از آن جایی که
در آن زمان سیاهان با سفید پوستان در آمریکا یک جا اجازه ی درس خواندن را
نداشتند و مکتب های شان بنابر تبعیض از هم جدا بود، این امر ذهن و ضمیر
مارتین لوتر کنگ را می آزرد و بار ها با خانواده این دوگانگی ( تبعیض ) را
در میان گذاشت و در هر بار پاسخی مدلل و قانع کننده دریافت نکرد. هر چند
سنش بالا می رفت بیشتر حق تلفی ها و نادیده گرفتن حقوق سیاه پوستان را با
چشم و سر می دید و این نابکاری های روزگار وی را خُرد و خمیر می کرد.
زمانی به حیث یک کشیش سیاه پوست در اجتماع راه یافت به زود ترین فرصت با
نافرمانی های مدنی ولی پرهیز از خشونت که الهام گرفته از باور های مسیحیت
بود و همین شیوه را گاندی فقید در هندوستان نیز در پیش گرفته بود قدم به
قدم در شهر اتلانتا به پیش گرفت. از همین جا بود که به سخنرانی هایش آغاز و
در شروع زیر عنوان ( من رویایی دارم ) برنامه یی را به خاطر برابری نژاد ها
در آمریکا پی گیری نمود.
این مبارز نستوه پس از این لحظه ی آرام ننشست و به فعالیت های نیمه مخفی و
سپس روند آشکار ِ تبعیض نژادی را در همه جا بدون ترس ابراز می نمود. برای
اولین بار در سال 1955 زمانی که دختر خانمی سیاه پوست به نام ازا‌پارکس در
آلاباما که به دلیل خود داری از دادن جای در موتر سرویس به مسافر سفید پوست
دستگیر ، سپس زندانی و کارش به دادگاه کشانده شد. با این اجرا تمام سیاه
پوستان دست به اعتصابات سر تا سری زدند و جالب این که برای اولین بار یک
عده سفید پوستان ِ انسان دوست با ایشان همنوا شده و دست به راهپیماییِ های
دوامدار زدند و این اجرا در حدود یک سال و اندی ادامه پیدا کرد.
مارتین لوتر کنگ این ماجرا را به گونه ی جدی پی گیری و با بیانات پرشوری از
بردگی سیاهان ، به دار آویختن شان، از محرومیت های نژادی و از ظلم و ستمی
که بر آن ها تحمیل و تطبیق می شد آگاهانه و دل سوزانه حرف می زد. مسلم است
که این چنین عدالت خواهی ها بر روح و روان انسان های شریف و با وجدان اثر
می گذاشت و احساسات شان را بر می انگیخت. این عدالت خواهی ها روز تا روز
اوج می گرفت و به شمار هواخواهانش افزوده می شد. بد خواهان هم آرام ننشسته
به آزار و اذیت شان می پرداختند حتا یک بار با پرتاب بمبی خانواده ی مارتین
لوتر کنگ را تهدید کردند ولی مارتین به این تهدید ها وقعی نمی گذاشت و با
عزمی آهنین و نیروی کلامش همه را بسیج کرده به نافرمانی های مدنی اش معتقد
بود و ادامه می داد اما هیچ گاهی دامنه ی این حق طلبی ها را به خشونت نمی
کشاند و در برابر اهانت ها، توبیخ ها و واکنش های غیر انسانی، هوا خواهانش
را به خویشتن داری ، صبر و حوصله دعوت می نمود.
مارتین لوتر کنگ این مبارز فرهیخته می خواست تا تمام اتباع سرزمین ایلات
متحده آمریکا، جامعه یی داشته باشند که در آن آزادی، برابری برای همه یک
سان باشد و تبعیضی وجود نداشته باشد. وی در سال 1963 به تمام مردم خیر
اندیش و هم پیمانانش دستور داد تا به منظور هماهنگی نژادی و بسا حق تلفی
های دیگر، راه پیمایی جمعی را به سوی واشنگتن دی سی یعنی پایتخت آغاز و
صدای عدالت خواهی را به گوش همگان برسانند. در این راه پیمایی بیش از 250
هزار نفر سهم گرفت و خودش در حالی که پیشاپیش همه قرار داشت با رسیدن شان
به آن جا در پیشروی مجسمه عظیم آبراهام لینکن ریس جمهور اسبق ایالات متحده
آمریکا که در سال 1863 قانون آزادی بردگان را اعلان کرده بود؛ خود بیانیه ی
تاریخی اش را با چنان هیجان، سرسپردگی و محکم انجام داد که هیچ کس انتظارش
را نداشت. این بیانیه آن چنان مورد استقبال و تایید قرار گرفت و کار ساز
افتاد که گویی دیگر تمام رویا های این مرد شریف تحقق یافته است و خوشبختانه
چنین هم شد.
او در سال 1964 جایزه نوبل را دریافت کرد، در سال 1977 پس از مرگش به اخذ
نشان افتخار آزادی نایل شد و در سال 2003 نشان طلایی کنگره آمریکا به وی
تعلق گرفت. پیوست به این ها در سال 1986 با تصویب قانونی در سطح فدرال و
امضای رونالد ریگان ریس جمهور وقت آمریکا یک روز سال به نامش ثبت و به
افتخارش همان روز تعطیل عمومی شناخته شد. افزون بر این ها ده ها خیابان (
سرک ) به اسمش نام گذاری شده است
ناگفته نباید گذاشت که بنایی یادگاری و تاریخی یی در نشنال مال واقع
واشنگتن دی سی به افتخارش ساخته شده که در معرض دید همگان نیز قرار دارد.
یاد این مرد مبارز و عدالت خواه که خدمات ارزنده اش در تاریخ آمریکا ثبت می
باشد، گرامی باد
|
