کابل ناتهـ، Kabulnath
|
سروده ی از منــیر سپاس
ماه پرهیز عاشقان آمد
ببین برج فلک را که ماه رمضان است بيـــــا روزه بگیریم تعلق به زیان است
جهان در کف انوار پر از رحمت نور است خوشا فصل محبت ، به سود همـــگان است
به پرهیز مقدس تو شــــــــو همدم نادار منوشید حرامی که خــــون دیگران است
ز صبـــــــــر و زمقامش چشی قند بلندی جبل در نظر هر جا شهنشاه عیـــان است
به هنگام تراویح بخوان از رب رحمان از آنرو که رحیمی خداوند جهان است
به چشمان دل خود به هر آیه قــــــــرآن بجو گوهر ایمان که در سوره نهان است
تو ای عاشق یکتا مکن فرقـــــــه گزینی کتاب تو یکی و رســـــول تو یگان است
ســـــــــــوی خانگه دل گذاریید که آیند مپــــرسید کی استید همه بنده ءآن است
سما سفره ء نور است منـــــــــــم تشنه و گشنه شوم سیر ز پرهیز که چون چشمه روان است
سپاسی بگزارید به آن خــالق گیــــــــــــــتی یکی بود و یکی است ا ز او دولت جان است
اول رمضان سال 1384 خورشیدی (())(())(())(())(())(()) |
سال اول شمارهً چهارده اکتوبر 2005