|
کابل ناتهـ، Kabulnath
|
سرودهً پر محبت از استاد خلیل الله خلیلی
کــــــــــابل جان
خوشا عشرت سرایی کابل و دامن کهســـــارش که با ناخن بر دل میزند مژگان هر خــــــــــارش
خوشا وقتیکه چشمم از سوادش سرمه چین گردد شوم چون عاشقان و عارفان از جان گـــرفتارش
ز وصف لاله او، رنگ برروی سخــــــــــــن دارم نگه را چهره خون سازم زســـیر ارغوان دارش
چه موزون است یارت طاق ابروی پل مســــــتان خدا از چشمم شور زاهدان بادا نگهــــــــــــدارش
حصار مار پیـــــچش اژدهای گنج را مـــــــــــــاند که می آزارد بگنج شایگان هر خشت و دیوارش
نماز صبح واجـــب می شــــــــود بر پاک دامانان سپـــــید می کند چون در دل شب یاســـمن زارش
|
