کابل ناتهـ، Kabulnath

سرودهً از

خالده لهیب نیازی

                            ناگزیر

خواهم که عاشـــــقانه نهم سر به شانه ات

دل خوش کنم به زمزمه ی عاشــــــقانه ات

خواهم که تا رها شوم از دست خویــــشتن

دزدم تــــــرا ز خویـــــش تو و از زمانه ات

خواهم که با تو بگذرم از هفت شهر عشق

رخت افکنم زعشــق به جان و به خانه ات

تو که خدای عشق منـــی ناگـــــــــــزیر من

میدانم که از بســـــــــــــاط جنون شبانه ات

اینک لهـیب عشق من ای سرد ای سکوت

کو هیمه ی اگر نه شــــــــــرار و زنانه ات