کابل ناتهـ، Kabulnath



 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Deutsch
هـــنـــدو  گذر
آرشيف صفحات اول
همدلان کابل ناتهـ

دريچهء تماس
دروازهء کابل

 

 

 

 

 

 
 

   

مریم محبوب

    

 
ننگرهار !
یاد و خاطره (( کاکا مراد )) سرشار از عطر نارنج و ترنج باد!

 

 


مردم او را کاکا مراد صدا می زدند چرا که کاکا مراد ، مراد مردم بود . رابطه و پیوند او با مردم ، رابطه ی مرید و مرادی بود .
چرا که کاکا مراد ، مراد و نیازمندی های مردم محلات دور مشرقی را بدون اندکترین توقعی برآورده می کرد و به همین دلیل نام ( تتسوناکامورا ) در پیوند با انسانی ترین کار های که برای قریه جات دور و بی آب و علف منطقه ، انجام می داد ، چنین تجلی یی در ناخودآگاه مردم محل داشت .
نامی که با کارخستگی ناپذیرو بی بدیل خود ، به فکر زنان و مردان و کودکانی بود که از فقر و گرسنگی و نبود آب آشامیدنی ، رنج می بردند و گاه از بیماری های بی درمان ، نا امیدانه مرگ را به آغوش می کشیدند .
نامی که برای درمان هزاران بیمار که هیچگونه دسترسی به کلینیک درمانی و شفاخانه و دوا نداشتند ، درمانگاه و پایگاه های درمانی و صحی آباد کرد واما به جای نوشتن نسخه ، با فکر بکر و خیراندیشانه و تجارب دست اولش ، به ساخت باغ و باغچه و پل و پلچک و چاه و نهر آب و جویبار همت گماشت و درختان پر میوه وهزاران جریب زمین سبز و حاصلخیزی را به مردم مناطق دور به ارمغان آورد .
چرا که کاکا مراد خود طبیب بود و درک او از بیماری های گوناگون ، ناشی از کمبود مواد غذایی و ویتامین هایی بود که مردم به آن دسترسی نداشتند . کاکا مراد طبیب ، این نیاز ها را از نزدیک لمس کرده بود به جای پیچیدن دوا ، با نان گندم وجواری وترکاری و میوه تازه ، سفره ها را رنگین نمود و بیماران را بدینگونه تداوی کرد.
چنانچه که در خبر ها آمده است ، کاکا مراد ، سال های ابتدایی کارش را ، با درمان و تداوی مرض جذام که عده یی از افغان ها در پشاور به این بیماری علاج ناپذیرمبتلا شده بودند ، سپری نمود . بعد میسر فعالیت های بشر دوستانه و انسانی اش به ولایت جلال آباد کشانده شد .
وی کشت گندم و جواری و برنج وباغ و باغستانات و در مجموع زراعت را که در اطراف شهر جلال آباد از رونق افتاده بود را ، آباد کرد و و با سال ها زحمات بی وقفه اش ، ده ها جریب زمین های ویران و از کار افتاده را حاصلخیز و ده ها مراکز صحی و درمانی و عبادت گاه را آباد نمود .
این مرد ریزه نقش و استخوانی ، به زبان پشتو روان حرف می زد و چون مردم محل ، لباس می پوشید . سر سفره شان می نشست ، با نان خشک و پیاز قناعت می کرد و بسیار ساده و بی پیرایه با آن ها برخورد و روابط دوستانه داشت . گاه می شد که چون مردم محل ، قبل از رفتن به کارزمین و زمینداری و آبرسانی ، نان خشک را پاره می کرد و در جیب هایش جا به جا می نمود و با شکسته نفسی وانمود می کرد که هیچگونه برتری یی از مردم اطرافش ندارد .
کاکا مراد خود را خادم و خدمتکار مردم می دانست و برای او تبعیض های قومی وفرقه یی و عقیدتی و قبیله یی و زبانی معنایی نداشت . برای او زن و مرد و کودک و پیر و جوان روستا های ننگرهار انسان هایی بودند که همه زیر بار دژخیم جنگ و انتحاری آسیب دیده بودند و صدمات روانی این پدیده شوم ، مردم را دچار افسردگی هایی دوامداری ساخته بود.
کاکا مراد برای نجات مردم و قریه جات از خشکی و بی آبی ، به ترمیم و آبادانی کاریز ها و آبرو ها ، نهر ها ، جویچه های آبرسانی ، چاه های آبی و جویبار های همیشه روان همت گماشت و بدینترتیب ، قریه جات و روستا ها و اهالی آن را از خشکی و گرما زدگی و بی حاصلی نجات داد .
.
کاکا مراد جاپانی که افغانستان را وطن اصلی خود می پنداشت و برای مردم افغانستان همچون هموطنانش دلسوز و مهربان بود ، شماری از پربارترین و جوانترین سال های زندگیش را وقف مردم ما کرد .
کاکا مراد ۷۳ ساله که شهروند افتخاری افغانستان نیز بود ، رئیس موسسه‌ای خیریه جاپانی (پی‌ام‌اس) در افغانستان بود که حدود بیش از دو دهه در افغانستان دستآورد دارد..
و اما چرا مرگ او این همه مردم را در گوشه و کنار جهان بخصوص در افغانستان تکان داد ؟
چرا موج فراگیر مردم در نقاط مختلف افغانستان برای او گریستند و بیادش شمع افروختند و کارکرد های این مرد خیر اندیش را گرامی داشتند ؟
چرا ناگهان صفحات تمام رسانه های اخباری و تلویزیونی افغانستان با نام و خاطرات و خدمات انسانی او پر شدند؟
چرا در تارنما ها ، ترور او را خیانت بزرگ به مردم افغانستان دانستند و از مرگ او متاثر شدند ؟
چرا شرکت هوایی ( کام ایر ) با یک حرکت بی بدیل و ناب خود ، - که هرگز چنین حرکت مدنی و زیبایی در کشور ما از سوی هیچ نهادی اتفاق نیافتاده بود - ، تصویر این مرد بزرگ را دربال عمودی خود نصب کرد ؟

چرا مرگ تتسوناکامورا ، یکی از جدی ترین مسایل سیاسی افغانستان ، که همان تظاهرات و تنش های انتخاباتی است را ، تحت الشعاع خود قرار داد ؟

به دلیل آن که مردم دشمن مشترک خود را شناخته اند و قدر انسان دوستی و کمک های بشردوستانه انسان های خجسته و بی نظیر را می دانند .
مردم می دانند که ترور کاکامراد ، طرح پاکستان است . چنانچه آقایشاه محمود میاخیل والی ننگرهار، رویداد قتل آقای ناکامورا و همکارانش را "سیاسی" خواند و گفت شواهدی از دست داشتن استخبارات منطقه در این رویداد در دست دارد که به زودی با مردم شریک خواهند کرد..


اخیرآ در یکی از تظاهراتی که در برابر سفارت پاکستان در کابل صورت گرفت ، یکی از اعضای حزب همبستگی افغانستان فریاد می زند: ناکامورا بخشی از آب دریای کنر را که به خاک پاکستان می‌رفت مهار نمود و برای رونق کشاورزی در شرق افغانستان استفاده کرد.


زرمینه از اعضای حزب همبستگی افغانستان گفت: “عامل قتل داکتر ناکامورا و همکاران افغانش سازمان استخباراتی پاکستان «آی.اس.آی» است که از طریق نوکران داخلی‌اش به تروریست پروری در سرزمین ما ادامه می‌دهد.”
زرمینه گفت، دولت پاکستان همانگونه که خاک کنر را سال‌هاست مورد حملات موشکی قرار می‌دهد هر آن کسی را که در پی کار جدی برای استفاده از آب دریا‌ها در شرق کشور باشد، دشمن پنداشته و آماج حمله قرار می‌دهد.
بنابر این جای هیچگونه تردید نیست که پاکستان قاتل کاکا مراد است و نمی خواهد که حتی دور افتاده ترین قریه جات افغانستان ، دارای آب و برق و زمین های حاصلخیز و آباد شده باشد چه رسد به بزرگ شهر های آن .
پاکستان و طراحان ترور کاکامراد نمی خواهند افغانستان ، متکی به خود ، خودکفا وآباد باشد .
لازم است که از این حرکت دد منشانه پاکستان ، درس عبرت گرفت و راه رفته کاکامراد را برای آبرسانی و سرسبزی و آبادانی کشور ، ادامه داد و نگذاشت آب هایی را که همسایه ها ، از افغانستان غصب و دزدی و میسرش را به نفع خود تغییر می دهند ، به هدر برود .


مرگ کاکا مراد ، درس بزرگی برای مردم افغانستان است . این مرگ قهرمانانه می آموزاند که بیدار شوید . از هستی و زندگی تان دفاع کنید چرا که دشمنان تان جز مرگ و نابودی ، هیچ چیز دیگری را برای تان آرزو ندارد .
من یقین دارم که مرک کاکا مراد ، بیداری ها و آگاهی های بسیاری را زنده می گرداند . هزاران جوان ننگرهار پیام مرگ او را دریافته اند و آن را به زندگی ابدی و جاویدانه ، برای این بزرگمرد و افتخار مردم افغانستان ، مبدل خواهند ساخت .


 

بالا

دروازهً کابل

الا

شمارهء مسلسل ۳۴۹     سال  پـــــــــــــــــــــــــــــــانزدهم           قوس   ۱۳۹۸       هجری  خورشیدی     اول دسمبر  ۲۰۱۹