آيينه
ياد تو
آيينه ايست
كه هر نفس
نماي تقديس تنت را
در معبد لاهوتي دل
تصوير ميكند
آزادي
حتا گلوي...
هر دم تازهء دریا
براي فرياد «آزادي»
رسا نيست!
هديه
چشمت رهي به کشـور جان تحفه مي دهد
ره توشهء بــــــــراي گمان تحفه مي دهد
عطـــــــــر درخت ســـيب مشام مرا گرفت
بوي بهـــــــــــار بهر خزان تحفه مي دهد
در تنگنـــــــــــــايي بي مددي ها تعارفت؛
در لحظـــه هاي سخت امان تحفه مي دهد
در نيمه هاي شـب به هراس سفر، چراغ
نامت به ره يابي مان تحفــــــــــه مي دهد
آن آيت(( ولاتهنــــــــــــو)) از قرآن پاک
از آن جهــــــان نويد گران تحفه مي دهد
وقتي که کم شـــــــوي به خدا در ديار دل