تاریک شبی گشته  ومهتاب  گرفــــــــته
شیــــــخا تو ببردست طلب جانب ساقی
می نوش وببین لذت اخلاص دمی چـــند
لنگر زعبـادت به زمین از چه فگــندی
دانی که عبادت چه بود در ره جانــــان
پرواز نما  بشکن   وزنـــــجیر بیـــنداز
با این حرکات وسکنـات شب و روزت
انئر تپـــش رود نگر راز شــــــــگرفی
جون کرمــک پیله به برت رشته تنیدی
از جاده ی تاریک وپراز شیب وفرازی
 

دزد آمده وخـــانقه را باب گرفتـــــــــه
زنگار ریا منبر ومحراب گرفـــــــــته
سجاده صــفا از دل احباب گرفــــــــته
این کشتی طوفانزده گرداب گرفــــــته
خــارج شدن از تن ره نایاب گرفــــته
خشکیده زمین وحشت غرقاب گر فته
بین مجلسیان دیده ی پر خواب گرفتـه
آرام چو شد او ره گــنداب گرفــــــــته
بر گردنت این رشته چو طناب گرفته
امن از ره واز خانه چو تهداب گرفته