کابل ناتهـ، استاد لطیف ناظمی ،مرگ ققنوس

کابل ناتهـ   kabulnath

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

لطیف ناظمی

 

مرگ ققنوس

 

 

 

شنيدم كه چون عمر ققنس سر آيد
                              شب مــــــــــرگ ازآشيانش بر آيد
فراهم كند هيزم و نغـــــمه خواند

                              دم واپســـــين نغمه اش خوشتر آيد
به منقار ماديـــــــــــنه منقار سايد
                              بدان سان كه از سودنش اخــگر ايد
پر و بال بر هم زند سوي هيزم
                              كز اخــــــــــگر يكي شعله آذر آيد
سپارد پر و بال و تن را در آتش
                              كه بر جاي يك مشـــت خاكسترآيد
ز خاكسترش بيضه گردد نمودار
                              وزان بيضه اش ققــــنس ديگر آيد
تو افسانه خوان اين حكايت و ليكن
                              مرا قصــــــهء مرگ وي باور آيد
                             ****
من آن شــــاعر پير شوريده حالم
                              به غربت مرا عمر چـون آخر آيد
بسوزيد جـــان و تنم را در آتش
                              كه خاكــــــسترم در دل مجمر آيد
بود تا از ان مشت خاكستر و دود
                              يكي شاعر آتـــــــــــشين پيكر ايد
نترسد ز خود سوختن جان سپردن
                              چو ققنس در اغوش اتــــش در ايد

 

**********

دروازهً کابل

 

سال سوم                  شمارهً ۵٦       سپتمبر       2007