داکتر اکرم عثمان

            شصتمین بهار ولادت با میمنت
                                    شاعر و منتقد بزرگ زمانهء ما استاد لطیف ناظمی

استاد داکتر لطیف ناظمی از نخبگان و بزرگان فرهنگ معاصر ماست. از سه دهه به اینطرف که افتخار دوستی و همدلی با آن فرزانهء روزگار را داشته ام همیشه و در بحرانی ترین روزهای حیات ما که مصادف به سیاه ترین برههء تاریخ ما میباشد از آن بزرگوار آنقدر وفا و صفا دیده ام که بیرون از شمار است. ما یک عمر به اصطلاح باهم کُنده به دوزخ برده ایم! و در گرما و سرمای آن فصلهای آتش وخون هرگز آئین وفاق و همسویی را از یاد نبرده ایم.

اکنون که استاد داکتر لطیف ناظمی به شصتمین بهار زندگی پربار شان پا گذاشته اند خود را بختیار میدانم که این « تولد دوباره!» را به او، به خانوادهء گرامی و کافهء جامعهء روشنفکری ما مبارکباد عرض کنم. باری هنگامی که استاد ناظمی به افتخار دریافت مدرک دکتورا از یونیورسته بروکسل بلژیک نایل آمدند در ذکر مجامد شان بی تعارف و مجامله نوشته بودم:

سی سال پیش همزمان با نخستین روزهای همدلی ما، استاد ناظمی با احاطهء ای وسیع بر ادبیات فارسی و دیگر شاخه های هنر و فرهنگ ما، خامهء شیوا و استعداد سرشارش را در گستره های کارهای رادیویی و مطبوعاتی بکاربرد و بزودی نشان داد که گفتار و پندار آبروداری از زبان و خامه اش می تراود و قلمزنی بی نیاز از مهر تایید گواهینامه های رسمیست...

استاد ناظمی سالها ترازودار منصف و عادل برنامهء ارجمند « ترازوی طلایی » رادیو افغانستان بود و با دقتی سرشار از صمیمیت و شجاعت، حسن و قبح آثار مطرح روز را از همدیگر جدا میکرد وخود را به عنوان دقیق ترین و آگاه ترین منتقد هنری و ادبی تثبیت میکرد.

اکنون که ما شاهد کامیبابی های روزافزون این آموزگار دقیق النظر می باشیم سزاست که ششمین دههء حیات آن دانشی مرد کم نظیر را تهنیت بگوییم و عمر دراز و آرامش خاطرش را از بارگاه آفریدگار جهان آرزو ببریم.