|
کابل ناتهـ kabulnath
|
برگردان عبدالله خداد
يك شعر زيبا از آرتميس
تنها همین را میگویم پنداری ژرفای وجودم را به رهگذری میفروشم من که سرشار از حوادث از سرزمین اندوه می آیم در پای مجسمه بودا خدایانی را دیده ام که شرمسار آفرینش انسان بودند انسان های که گل و خمپاره با یک دست هدیه میکنند
********** |
|---|
سال سوم شمارهً ۵٤ اکست 2007