فرشته ضيايي

مستور

گهی تنها درخت ساحل افتاده و دورم

که جز غوغای امواج و صدای گنگ طوفانزا

نمی بینم ندای دیگری را

                                     آشنا با خود

گهی سر تا به پا فریاد میگردم

شرر بارم شر و شورم

گهی از هر فروغ تازهء دیگر

شفاف و بی کدر گردم

 پری ام ، زادهء نورم

گهی شامم گهی ابرم

گهی مسرور مسرورم

*****

 سراپا نقش در نقشم

 سراپا رنگ در رنگم

 منم گمگشتهء معنی

که در الفاظ مستورم

***************