کابل ناتهـ kabulnath
|
فرشته ضیایی
موج آتش
زموج آتش احساس و عشقم فقط یک شـــعلهء در یاد باقیست چنان غرقم که از شور و نوایم همین اندیشهء فریــــــاد باقیست چه خوش گفتی زرنج عمرهای مرا یک آشــــیان از باد باقیست شکسته پیکرش از بی ثباتی مــگر عشقی درین بنیاد باقیست؟ ز بعد آن همه رنجی که بردم عجب کین سیـنهء ناشاد باقیست
*************** |
---|
سال سوم شمارهً ۵٢ جولای 2007