|
کابل ناتهـ،
|
پوهندوی دوکتور سید حسام مل
څلوریځی
د باڼو په غشو زړه ځما ویشتلی دواړه لاس ځما په زلفو خپل تړلی اوس ا سیر یم دهغه په خلوتگاه کی واک او اختیار ځما دلاسه چور وتلی ********* وقار تنزل می نه خوښیږی نه مطیع د آوامرو پښتنی مور زیږولی ، یم صاحب دمفاخرو لافی باټی نه وهم تاریخ وگوره غلیمه دی وطن کی خاوری شوی پردی یرغلگرو ********* سپوږمی په غربت کی خوږ وطن می یادول نیمه شپه وه د سپوږمی مخ می کتل یاد می راغی دوطن سپینه سپوږمی شین آ سمان کی څه روښانه ځلیدل ********* ثواب که دوږی نس څوک موړ کړی غټ ثواب دی که دخوارو حق څوک وخوری لوی عذاب دی دبی وزلو څوک که زړونه لاس ته راوړی د اولس دټولو خلکو لوی نواب دی ********* کوږ بار ترږمی له رڼا تښتی توره شپه پسی سبا دی کوږ بار نه رسی مزل ته دا متل له ډیر پخوا دی اقتدار دنا پوهانو دوام نه کوی هوښیاره دظالم کرغیړن مخ عام او خاصو ته رسوا دی **************
************ |
بالا
شمارهء مسلسل ۵١ سال سوم جون ۲۰۰۷