کابل ناتهـ،


 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

آنروزها...


 

نجیب الله آگاه

najibullahagah.blogfa.com

najibullahagah@yahoo.com

 

 

آنروزها،که زمزمه رادارمی زدند

شلاق برتن شبِ بیمارمی زدند

 

درباغها، بهارستیزان ِ بی خرد

تیروتبربه دست،سپیدارمی زدند

 

چنگیزیان به فرقِ ستایشگران روز

گلمیخ های کینه به تکرارمی زدند

 

امیدبستگان به تلالوی یک سحر

فرق شکسته بازبه دیوارمی زدند

 

اسبان پرنجابتِ ایل ازسرِوفا   

سمضربه هابه جاده ی انکارمی زدند

 

پیروزمندحادثه بودندبی گمان

آنانکه مهره ازدهن مارمی زدند

 

***

اماجماعتی که تعهدبه عشق داشت

خودرابه آب وآتشِ ایثارمی زدند

 

مردان سرسپرده به دشت سیاه شب

صبح سپیدِقافله راجارمی زدند

 

ازسرگذشتگانِ تبارسرودوشعر

ره برحریم پهنه ی پندارمی زدند

 

باسکسفونِ دلهره آهنگِ خویش را

همراه باملاحت ِگیتارمی زدند

 

 

 

 

************

بالا

دروازهً کابل

شمارهء مسلسل ٤٩             سال سوم                     مي ۲۰۰۷