کابل ناتهـ/طفلک هندو، سروده ی از گیانجند کپور

کابل ناتهـ، Kabulnath

گُلفام
طفلک هنـــــدو

انجینـــــــر گیانچنـــــد کپـــور

	با کی گویم قـصۀ گلفـــــــــــــــــام را		از کی جویم مـــــــن جــواب تام را
	نامکِ این بچه گـــــــــــک گُلفام بود		والِدش هم لاله جی هــــــرنــام بود
	داروگر هرنام و هم حکــــــــــیم بود		شُغُل عـــــــــــطار و پیی تــعلیم بود
	داشت دوکانی درونِ منــــــــــــــدوی		راستکاری اش بعید از کجــــــروی
	بچۀ خود را به مکتب ســــــــیاه کرد		ساز و سامانش را مُهـــــــــــیأ کرد
	پانزده شُد حوت و مکــــــتب باز شُد		بچـــۀ هندو به مکتـــــــــب ساز شُد
	نام خود بِشنیده و خوُشـــــــــحال شُد		طِفل شـــــــــــــــامِل در اولِ دال شُد
	خوش کلامش خــانه ها در قلب کرد		زودتر او دوســـــــــتانی جلــب کرد
	صُبحگاه هر کس که میگُفتش سلام		در جوابش مـــــــــیشُنید او رام رام
	طیفلکان چندان صــــمیمی تر شُدند		بی تعصـــــــُب دوستِ یکدیکر شُدند
	بازی با همدیـــــــــــــــگر و آموختن		فِکرِ یکدیـــــــــگر صــحر تا خوفتن
	داخِلِ صِنفش ذکی هوشیـــــــــار بود		معلِمش هم دایمی همــــــــــکار بود
	میــــــــگرفت او درس را عاجِل فرأ		بود اصــــــــلاّ شوخ و در باطِل حیــأ
	او که هندو است نامـــــــــــعلوم بود		چون ســــوال نزدِ همــه موحوم بود
	روزی مــــعلم طِفلکان بیرون خواند		طِــفلِ هِندو یکه بود همـــــچون ماند
	چون همه بیــرون و او بِنشسته بود		طِفل از تنهاییش آشــــــــــــــُفته بود
	شب ز والدین در پُرســـــــــــــان شُد		نِسبتِ تنــــــــــــــــــهایش جویان شُد
	بعد او دانست که دینــــــــش جُداست		با وجودِ اینکه او را هم خُــــــداست
	بچـــــــــــــه های صنف هم بِشناختند		وقت و ناوقت بر ســـــــــرِ او تاختند
	نزد بعــــــــــضی هِندویی بی دین بود		دیگران را او تــــــــــــماشا بین بود
	هِندو هِندو عِوضِ گُلــــــــــــــفام شُد		در نهایت او به کــــــــــــــافِر نام شُد
	واجِبِ اذیت همه در جــــــــــــــاده ها		اِلتِماسش هیــــــــــــــــچ از آزاده ها
	راهِ مکتب را او چپ مـــــــــــــــینمود		داو و دشـــنام را چُپ و خپ میشنود
	روزی بکسِ مکـــتبی بر شانه داشت		منزل از مکتب به سوی خانه داشت
	بچه آزاری به او آمــــــــــــد پـــدیــــد		حرفِ تحـــــــــقیرات و دشنامی شُنید
	پاسُخِ تحـــــــــــــــــقیر با انگُشت زد		در جوابش مُدعی چـــــــــند مُشت زد
	اذیت و آزارِ بی پــــــــــیان شُـــــــــــد		طِفلکِ بیچاره در گِریــــان شــــــــــــُد
	در دَوِش دو پای و دوتــــا قرض کرد		چون پدر را دید داد و عــــــرض کرد
	نزد داور رفت در مــــــــــأمــــــؤریت		نــــــزدِ ثارنوال از مــــــــــــــجبوریت
	بینی یی طِفلک ز مُشــــــتی خون بود		با پدر او مُنتظر بیـــــــــــــــــرون بود
	بعدِ ساعت دربِ دفـــــــــــــتر باز شُد		بابِ تحقـــــــــــــــــــــیرِ مذید آغاذ شُد
	او بِگُفت مــــــــــأمؤر صاحِب دادِ من		بِشنوید از این پِســـــــــــــر فریادِ من
	عرض را پاسُخ چِــــــــرا و چون بود		حالِ والِد زار و دیــــــــــــگرگون بود
	درگُزر از داد با فـــــــــــــرزند شُــــــد		در بغل آن طِفلــــــــــــــــــکِ دِلبند شُد
	نزدِ سرمعـــــــــــــــــلِم شُدند روزِ دِگر		نِسبتِ تحــــــــــــــــــــــقیر دریابند اگر
	آمِرِ مکــــــــــــــــــتب مُلاهِ کوچهگی		یادِ هر دو کودکی با بچـــــــــــــــهگی
	در اِداره معلِمش بِنشـــــــــــــسته بود		طِفلکِ بیــــــــــچاره زار و خسته بود
	معلِـــــــــــمش گُفتا که ساتِ دینی بود		هندو را لازِم جُـــــــــــــدا بِنشینی بود
	همقطارانش ســــــــــــبب پُرسیده اند		اوست هندو این جواب بِــــــشنیده اند
	گُفت مُلاه دارؤ بر دردت رواســــــــت		لیک پُرســــــید شالکِ زردت کُجاست
	گر ز اول نِسبـــــــــــــــــتت معلوم بود		زجر نالازِم ســـرِ معـــــــــــــصوم بود
	خالِ سُرخ و زرد دستارت هـــــــمیش		این علامت لازِمی بــــــــاشد به کیش
	با علامت بچه گــــــک معروف گشت		جُرعَتِ خـــــود باخته، میضعف گشت
	بچه آشُفته ز ترس و بیـــــــــــــــم شُد		خسته گـــــــشت و گوشه از تعلیم شُد
	با پدر در کِسب او همـــــــــــــکار شُد		درس را بِگزاشت و عــــــــــــطار شُد
	تا به پیری شُغلِ عـــــــــــطاری داشت		شُد ظهـیر و همــــچِنان خواری داشت
	هــــــــــر کسی گوید که او بدبخت بود		من بِگویم، نه، مُحــــــیطش سخت بود

30.05.2009 شهر هسن المان

در همین اقلیــــم بشنوید:

صــــدای المان به فارسی

بی انصافی های روز افزون در مقابل هندوان افغان

http://www.dw-world.de/dw/0,,621,00.htm

Audio: ایشور داس: دولت و نهاد های فرهنگی هیچ توجه به مشکلات و فرهنگ پربار هندوها و سیکهای افغان ندارند...