|
شماری از هندوها و سیکهای افغانستان می گویند هنوز هم
به مشکلات اجتماعی آنها در این کشور افزوده می شود
و آنها با دشواریهای
زیادی روبرو هستند.
شماری از سیک ها در
مراسم سالانه ویساک، که از عیدهای مذهبی سیکها است،
گفتند که با وجود
تامین حقوق دینی و اجتماعی آنها در قانون، هنوز هم برخورد
مسلمانان با آنها
رضایت بخش نیست.
انارکلی هنریار، یک زن
سیک و عضو کمیسیون حقوق بشر افغانستان گفت به همین
دلیل روند مهاجرت سیکها
و هندوها به خارج از کشور هنوز هم متوقف نشده است.
خانم
هنریار که در مراسم مذهبی ویساک شرکت کرده بود، گفت: "نسبت
به سالهای گذشته
فعلا مشکلات بیشتر است. هندوها و سیکها در حال حاضر روز به روز
بیشتر افغانستان را ترک می گویند."
خانم
انارکلی نبود امنیت اجتماعی برای اقلیت های دینی را از
دلایل عمده مهاجرت
سیکها و هندوها دانست. او گفت: "حتی در شهر کابل یک سیک
نمی تواند در شب
آزادانه بگردد، اذیت می شود."
خانم انار کلی
می گوید دهها هزار خانواده سیک و هندو در حال حاضر در هند،
پاکستان، امارات
متحده عربی و دیگر کشورها به سر می برند و هنوز نتوانسته اند به
افغانستان باز گردند.
اوتار سنگ، عضو مجلس
سنای افغانستان و یکی از شخصت های برجسته سیک در
افغانستان گفت پیش از
آغاز جنگهای میان گروهی در افغانستان بیش از ۲۰۰ هزار
خانواده سیک و هندو
در افغانستان زندگی می کردند، اما اکنون شمار این خانواده
ها به ۳۰۰۰ هزار
می رسد.
آقای سنگ گفت شمار بیشتر سیکها و هندوها در دهه هفتاد
خورشیدی مجبور به مهاجرت شدند.
دشواریها
آقای سنگ می گوید که فرزندان سیکهـ ها در رندگی روزمره
با دشوارها روبرو هستند.
آقای سنگ می گوید فرزندان سیکها در زندگی روزمره با
دشواریهایی روبرو هستند
به
گفته این سیاستمدار سیک، اگرچه ظرف چند سال اخیر زندگی
اجتماعی آنها بهبود
یافته است، اما هنوز هم دشواری های زیادی بر سر راه این
اقلیت دینی وجود
دارد.
آقای سنگ گفت شماری از عبادتگاههای
سیک ها که در زمان جنگهای میان گروهی در دهه هفتاد
خورشیدی ویران شده بود،
هنوز بازسازی نشده است. او دلیل عدم بازسازی این معبدها را
"ممانعت"
مسلمانهای ساکن در نزدیکی این عبادتگاه ها می داند.
آقای
سنگ گفت سیکها و هندوها برای سوزاندن جسدهای مردگان خود،
که جزو آئین
مذهبی آنها شمرده می شود، هم محل مناسبی ندارند. به گفته او، در کابل محلی
برای این کار وجود دارد، اما مسلمانان ساکن در
نزدیکی این محل با سوزاندن
جسدها در آنجا مخالفت می کنند؛ مگر این که به گفته آقای
سنگ، پلیس در آن
جا حضور داشته باشد.
او همچنین گفت فرزندان
هندوها و سیکها در آموزش به مدارس عمومی می روند،
اما این دانش آموزان به
دلایلی از جمله مشکلات زبانی و برخورد نامناسب دانش آموزان
مسلمان دچار مشکل
هستند.
آقای سنگ گفت در گذشته برای
سیکها و هندوها مدارس ویژه ای وجود داشت که در آن
دانش آموزان هندو و سیک
به زبان مادری خود، پنجابی، آموزش می دیدند، اما حالا به
جز موارد محدودی
در ولایت های هلمند و غزنی در مناطق دیگر مدارس ویژه دانش آموزان سیک و
هندو، وجود ندارد.
یک پسربچه سیک به نام
گورومیت سنگ در کابل گفت او و همقطاران او در مدرسه
عمومی و محله خود
همواره با برخوردهای نامناسب کودکان مسلمان مواجه می شوند.
اوتار
سنگ همچنین گفت که دولت افغانستان هنوز زمینه استخدام
سیکها را در ادارات
دولتی فراهم نکرده است. به گفته او، در حال حاضر هیچ فرد
سیک یا هندو در
دولت کار نمی کند.
اما انار کلی هنریار، زن
سیک و عضو کمیسیون حقوق بشر افغانستان گفت این مشکل
بیشتر ناشی از سنتهایی
است که مانع کار سیکها و هندوها در ادارات دولتی می شود.
ویساک
خانم هنریار میگوید که برخی سنت ها باعث شده که هندوها وسیکهـ ها نتواند
در دولت کار کنند.
خان هنریار می گوید برخی سنتها باعث شده که سیک نتوانند در
دولت کار کنند
اوتار
سنگ گفت سیکها و هندوها در سالهای اخیر در برگزاری مراسم
دینی خود با
مشکلات خاصی برنخورده، اما او گفت اکنون این مراسم مانند گذشته باشکوه
برگزار نمی شود.
مراسم سالانه ویساک، که از
جشنهای مذهبی آنان شمرده می شود، امسال با حضور
صدها سیک، هندو و مسلمان
در "درمسال" کارته پروان در مرکز شهر کابل برگزار شد.
آقای
سنگ گفت این مراسم از ۳۱۰ سال به این سو در روزهای ۲۴ و ۲۵
حمل/فروردین به
مناسبت تاسیس آیین سیک برگزار می شود. در این مراسم، علاوه بر دعاخوانی و
جشنهای حاشیه ای، "گرانت"، کتاب مقدس سیکها نیز
خوانده می شود.
یک
مرد سیک گفت این کتاب ظرف ۴۸ ساعت توسط افراد آموزش دیده و
با تشریفات ویژه
بدون وقفه خوانده می شود. او گفت کتاب گرانت، که به معنای هدایت است
و ۱۴۳۰ برگ دارد، مورد پرستش قرار می گیرد.
به
گفته این مرد سیک در گذشته در کابل چند درمسال وجود داشت
که سیکها در
آنجا، که به زبان پنجابی به آن "گوردواره"، یعنی درگاهی به سوی گورو، می
گویند، به عبادت و اجرای مراسم مذهبی خود می
پرداختند، اما در حال حاضر
فقط چهار یا پنج درمسال وجود دارد.
بخشی از
مراسم ویساک به عروسی زوجهایی اختصاص می یابد که می خواهند
تازه ازدواج
کنند. ازدواج آنان در برابر کتاب مقدس گرانت انجام می شود.
آیین سیک
خواندن کتاب « گرانت » بخش اصلی جشن ویساک است.
خواندن کتاب مقدس "گرانت" بخش اصلی جشن ویساک است
آیین
سیک محصول آموزه های گورو نانک، پیشوای دینی سیکها در سده
۱۵ میلادی است که
گفته می شود او تلاش کرد این آیین را بر پایه آموزه های
اسلامی-هندوئیسم به وجود آورد.
آن چه بیشتر
در میان سیک ها به عنوان آیین و دستورهای دینی اکنون وجود
دارد و از آن
پیروی می شود، مربوط به گورو بیند سنگ، گورو یا پیامبر دهم سیکها است.
اجرای مراسم ویساک و رعایت پنج کاف هم از شعائر بعد از او
است که از نخستین سالهای سده ۱۸ میلادی به این سو در میان سیکها رایج است.
پنج
کاف در زبان سانسکریت عبارت است از "کس"
(Kesh) یعنی مو، کنگا
(Kangha) یا
شانه چوبی، کچه (Kaccha)،
یا شلوار کوتاه، کره (Kara)
دستبند فلزی، کرپن
(kirpan) یا تیغ.
مردان سیک در همه جا، از
جمله در افغانستان این پنج کاف را به عنوان وفاداری
به دستورهای گورو بیند
سنگ رعایت می کنند؛ یعنی موهای خود را نمی تراشند، شانه ای
برای شانه زدن
موهای خود دارند، شلوار کوتاه می پوشند و دستبند به دست راست خود دارند و
همچنین تیغی کوچک به کمر خود می بندند.
خانم
هنریار می گود همین ویژگیها و همچنین لباس سیکها باعث شده
است که آنان در
میان جامعه اسلامی متمایز شوند و بیشتر از سوی برخی مورد آزار و اذیت قرار
گیرند.
|
