گناه کرد در جایی آهنگری
                                    به شوشتر زدند گردن مسگری

از یزد ایران گزارش‌های تکان‌دهنده‌ای می‌رسد. منازل مهاجران افغان، در این شهر توسط پولیس به آتش کشیده شده است. گفته می‌شود که بسیاری از پناهندگان افغان هم در این شهر بازداشت شده‌اند. مقام‌های ایرانی گفته‌اند که گویا یک پناهنده افغان قتل کرده است و آنان، این قتل را تلافی می‌کنند. این نقض صریح و آشکار حقوق بشر است. در تمام اسناد حقوقی بین‌المللی و ملی، جرم یک عمل فردی است. حتا در قانون اساسی و نظام حقوقی رژیم حاکم بر ایران نیز جرم یک عمل فردی است؛ رژیمی که حقوق بشر را ارزش کلیسایی می‌خواند. پولیس حکومت ایران همراه با شماری از مردم شهر یزد، بدون در نظرداشت احکام قانون و حقوقی انسانی، بر خانه‌های پناهندگان افغان در شهر یزد یورش می‌برند، منازل را آتش می‌زنند و دست به بازداشت‌های خودسرانه می‌زنند. در برخی از گزارش‌ها، گفته شده است که افغان‌های پناهنده، مظنونان به قتل را تسلیم مقام‌های شهر یزد کرده‌اند، اما باوجود آن‌هم، پولیس در شهر یزد با بی‌رحمی تمام، افغان‌ها را به‌صورت خودسرانه بازداشت می‌کند و به برخی از مردم این شهر، اجازه می‌دهند که خانه‌های آنان را آتش بزنند.

نگاه تبعیض‌آمیز مقام‌های بلندپایه حکومت ایران نسبت به افغان‌های مهاجر که هر روز در رسانه‌ها و رفتارهای مقام‌های این حکومت بازتاب می‌یابد، تصویر زشتی از پناهندگان افغان در ذهن مردم شهر‌های ایران ترسیم کرده است. دلیل این‌که مردم شهرهای ایران، پس از وقوع هر حادثه‌ای، افغان‌های پناهنده را مقصر می‌دانند و به آنان حمله می‌کنند، همین است. پولیس و نیروهای امنیتی ایران نیز، در این موارد جانب کسانی را می‌گیرند که به پناهندگان حمله می‌کنند. یکی از سخنگویان سفارت حکومت ایران در کابل، به رسانه‌ها گفته است که مردم شهر یزد مذهبی هستند و در برابر جنایت واکنش نشان می‌دهند. این حرف، توجیه ناشیانه یک جنایت است. چرا مردم شهر یزد و دیگر شهرهای ایران در برابر جنایات وحشتناک رژیم ایران، واکنش نشان نمی‌دهند؟ مثلا چرا پس از افشا شدن داستان «کهریزک» شاهد واکنش مردم ایران نبودیم؟ دلیل آن این است که واکنش مردمی علیه افغان‌ها توسط مقام‌های حکومت ایران سازماندهی می‌شود. اما تظاهرات و راهپیمایی‌های اعتراضی و حق‌طلبانه‌ی ملت ایران در برابر نقض حقوق بشر و حقوق شهروندی، توسط حکومت جبار حاکم به این کشور، با اعمال خشونت سرکوب می‌شود. حکومت و پولیس ایران، همواره مجموع جامعه‌ی افغان‌های مهاجر در ایران را، دزد، قاتل و خلافکار معرفی می‌کند و مردم ایران را علیه آنان تحریک می‌کند. در تبلیغات رسمی حکومت ایران از پناهندگان افغان انسانیت‌زدایی می‌شود، تا بعد هرنوع جنایتی علیه آنان توجیه شود؛ مانند تبلیغات آلمان نازی علیه یهودیان آن کشور. هم‌چنین وقتی مقام‌های ایرانی نتوانند عاملان برخی از جنایات سازمان‌یافته را بازداشت کنند، تبلیغ و هیاهو راه می‌اندازند که گویا افغان‌ها این جنایات را انجام می‌دهند. قتل‌های زنجیره‌ای که عامل آن، شخصی موسوم به خفاش تهران بود، به افغان‌های پناهنده نسبت داده شده بود. در آن زمان بسیاری از افغان‌ها دچار مشکلات جدی در شهرهای ایران شدند. به حقوق آنان تجاوز شد و کرامت‌شان زیر پا گردید. اما بعد‌ها روشن شد که خفاش تهران، یک بیمار روانی شهروند ایران بوده است. هیچ بعید نیست که حادثه یزد نیز مانند مورد خفاش تهران، کار یک ایرانی باشد. در روزهای اخیر شاهد بودیم که مقام‌های محلی در برخی از شهرهای ایران، برخی از اماکن عمومی را به‌نام «مناطق افغان ممنوع» اعلام کردند. این اقدام مقام‌های حکومت ایران در محافل بین‌المللی، به‌عنوان یک اقدام نژادپرستانه محکوم شد. بسیاری از نویسندگان، هنرمندان، شاعران و حقوق‌دانان ایران نیز این کار مقام‌های حکومت ایران را نکوهش کردند. دور از امکان نیست که حکومت ایران برای توجیه اقدامات اخیر خود علیه پناهندگان افغان، حادثه یزد را عمدا برنامه‌ریزی و اجرا کرده باشد. سفارت افغانستان در تهران، وزارت مهاجران و سازمان‌های بین‌المللی وظیفه دارند تا از حقوق بشری پناهندگان مظلوم افغان در شهر یزد دفاع کنند.