کابل ناتهـ، Kabulnath


 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

بهارسعید

 

یک شاخه آرزو

 

دربوسه های وحشی گل کردمت دوباره

شد لاله های کــــابل در لعلم آشکاره

در نغمهء غزل هـــــا تا پر زنم دلم را

چرخدپری شــــعرم رقصیده تاستاره

سرپنجه های خودراصدبوسه میفرستم

در لابلای  مویت تامـــی کنم نـظاره

داغ تب توهستم از گرمی نــــگاهت

یک جذبه آذرخشت ســازدمراشراره

در بر فشردنت را از بسکه لب گزیدم

قــــــند حـــلاوت تو پاشید پاره پاره

گر شوق چیدنت را در دامنم بــکارم

یک شــاخه آرزویم گل میدهد دوباره
 

جنوری 2007

************

بالا

دروازهً کابل

شمارهء مسلسل ٤٤                     سال دوم                          فبروری/ مارچ۲۰۰۷