کابل ناتهـ، Kabulnath


 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

داکتر وحید نجفی

 

موج سرکش

 

 

 

گفت ساحل به موج سرکشی
کنی بیرون چرا پا از گلیمت

زهی خوش که بودی موج در موج
تلاتم در جدایی از ندیمت
زنی سیلی به هر رویم پیاپی
سرو پایم بتازی در هر مسیرت
نباشد این رسم همجواری
به نزدیکم زنی محکم زنیشت
بود مقصد بمن گر تاختن
ز مُقتت خری برخود رفیبت
چو آزر وی کسی بار و هر بار
صدا آید به آخر هرچه رحیمت
چنان بیچارهء از حرص و آزی
حرص و آزنیشتر به جان سلیمت
ز اصلت جدا پاشندگی است
پاشانی سخت همی آرد به بیمت
کنم جذب و نا بودت ز آزار
بقائی نماند ز کم یا عظیمت
وحید سکوت بحر یا موج سرکش
بانگ نابجایی در سکون عمیقت
 

************

بالا

دروازهً کابل

شمارهء مسلسل ٤۳                      سال دوم                          فبروری۲۰۰۷