زمين از سبزه ها سبز است و گل در باغ می رويد

پرنده می پرد از شاخه ای بر شاخه ای ديگر

ميان گنبد اين آسمان هم آفتابی شاد می خندد

به گيسوان مجنون بيد بالا جوی-

تنيده شعر و موسيقی به دست باد

و تاكستان شراب ناب دارد-

ليك بايد انتظارش شد.

دگر شكوه نخواهم كرد

اگر چه كودكان كشورم در جنگ می ميرند

اگر چه پير مردی از فلسطين كشورش را می گذارد

اگر چه دشت سودان پر شده از استخوان مردمان بی گنه امسال.

دگر شكوه نخواهم كرد

زمين از سبزه ها سبز است.