کابل ناتهـ، Kabulnath


 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

کاکه تیغون

                 چـــــــــــلو

 

 

چلو چلو گل سرخ است تا مزار چلو

پیاده می روی ، خیر است یا سوار ، چلو

به میلۀ گل سرخ مزار می ارزد

یکی دوبار نه بلکه هزار بار چلو

ز راه دور اگر خسته می شدی ، بشنو

یگان یگان کست مست خنده دار ، چلو

به ره اگر کمکی خاک و خاکباد شود

فرو برش که بود خاک پای یار ، چلو

مزار خربوزه بازار کشورت باشد

بخور که قندو نبات است و آبدار ، چلو

انار دیدم و طالب شدم یکی گفتا

اگر که طالب آنی به قندهار چلو

به قندهار که رفتم یکی به گوشم گفت

درون دل شده چون دانۀ انار ، چلو

برو به شهر دگر ، پشت ما چه می گردی؟

نمان چه می کنی اینجا به انتظار ، چلو

شدم به کابل و از عشقری بپرسیدم

که چیست واقعه ، گفتا که زهر مار ، چلو

چه میلۀ گل سرخ و انار می طلبی

ندیده ای؟ همه جا گشته لاله زار ، چلو

چلو که شهر به شهر است میلۀ گل سرخ

دلم به مثل چلوصاف ، غار غار ، چلو

زمانه سرخ و زمین سرخ و آسمان سرخ است

چلو چلو که چه سرخ است روزگار ، چلو

 

                     اول جون ، 2003  ، هامبورگ، 

***********

بالا

دروازهً کابل

شمارهء مسلسل ٣٩                       سال دوم                           نومبر ٢٠٠٦