کابل ناتهـ، Kabulnath
|
کاکه تیغون چـــــــــــلو
چلو چلو گل سرخ است تا مزار چلو پیاده می روی ، خیر است یا سوار ، چلو به میلۀ گل سرخ مزار می ارزد یکی دوبار نه بلکه هزار بار چلو ز راه دور اگر خسته می شدی ، بشنو یگان یگان کست مست خنده دار ، چلو به ره اگر کمکی خاک و خاکباد شود فرو برش که بود خاک پای یار ، چلو مزار خربوزه بازار کشورت باشد بخور که قندو نبات است و آبدار ، چلو انار دیدم و طالب شدم یکی گفتا اگر که طالب آنی به قندهار چلو به قندهار که رفتم یکی به گوشم گفت درون دل شده چون دانۀ انار ، چلو برو به شهر دگر ، پشت ما چه می گردی؟ نمان چه می کنی اینجا به انتظار ، چلو شدم به کابل و از عشقری بپرسیدم که چیست واقعه ، گفتا که زهر مار ، چلو چه میلۀ گل سرخ و انار می طلبی ندیده ای؟ همه جا گشته لاله زار ، چلو چلو که شهر به شهر است میلۀ گل سرخ دلم به مثل چلوصاف ، غار غار ، چلو زمانه سرخ و زمین سرخ و آسمان سرخ است چلو چلو که چه سرخ است روزگار ، چلو
اول جون ، 2003 ، هامبورگ، *********** |
بالا
شمارهء مسلسل ٣٩ سال دوم نومبر ٢٠٠٦