محمد زرگرپور 

زبان تر

مرغيست سکوت ، پر ندارد

غوغای غنوده ، سر ندارد

تنديس غرور و بی نيازی

در ديدهء گل ، هنر ندارد

در بند و شکسته است شورم

اين عقده ، زبان تر ندارد

صد شوق تبارز است ، اما

اين نقش تهی اثر ندارد

گردونهء دست کيست دوران

اين زاده مگر پدر ندارد

حلاج ! شرار و سوز عشقش

جز سينهء ما  مقر  ندارد .

***********