محمد زرگرپور

بال زر

و عاشقانه سرود شــبانه سر زده اســــت

از اين غريب دل بی کسِ شکـسته ء من

نقوش مزرع نازت چو سر کشــيد از زر

بدست باد سپردند بال خســـــــــــتهء من

تمام رونق گلزار نغمه چـــــــيده به ذوق

به پيشواز تو اين دستهای بســــــتهء من

چه انتظار غريبی ؟! مگر دوبـاره زمان

گره زند به تو ، اين رشته گُســستهء من

کجاست منبر و آدينه ؟ کو نــــويد سحر

که ديده وا کند آن گوهر خجســــتهء من

***********