سید عبدالواحد

آتش عشق

چو از دل بر کشم آهی ، ز دودش این جهان سوزد

به هستی آتـــــش اندازد  زمین و آسمان ســـــــوزد

اگـــر آن شمس تبریزی دو سه بارم سبق خواند

به یک هو و دو هوی من دیار و خانمـــــان سوزد

اگر زاهـــد کشد جامی ز خُم بادهء مســــــــــتان

تفنن جامه را دیگر به رسم عاشـــــــــــــقان سوزد

اگر پیرم شود اعظم و کامل دســـــــت ما گیرد

خـــدا بخشد گناهانم سزای من همـــــــــــــان سوزد

تمنای بدل دارد که واحــــد را روا گـــــــــردد

وگرنه روز محشراو زمو تا استـــــــــــخوان سوزد

  هالند

***********