کابل ناتهـ، Kabulnath


 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

رفعت حسینی

 

 

... و آسوده

 

 

 

تنهایی ها

و خیل تنهایی ها

و تکامل تنهایی ها

و تحمل تنهایی ها،

 

(()) (()) (())

 

بهره مندِ مستی های تخیل، اما، میتوان گفت:

آسوده شدن

             از تشنه گی همیشه گی ذهنی ویران شده از اندایشه،

آسوده

           به سراغ موسیقی رفتن،

و آسوده

          زنبق های آبی و سپید و قوی سیه را

                                                      نگریستن،

و آسوده

          به باران

                    گوش فرا دادند،

و آسوده

             سیه مست شدن،

و آسوده

           در سکوت، سخن گفتن،

و آسوده

           در صندلی، تا گلو، فرورفتن،

و اسوده

          از پنجرهء دوستداشتنی اتاق

         پاغنده های برف را، نگاه کردن و شمردن،

و آسوده

         در آب چشمه یی کوهستانی

                                         چهرهء خود را، فروبردن،

و آسوده

          از آب آن چشمه نوشیدن،

و آسوده

          اندام ترا، سخت، به تماشاگرفتن،

و آسوده

          به گلهای پیرهنت، دیده دوختن،

و آسوده

          نام ترا زمزمه کردن!

 

(()) (()) (())

 

تنهایی ها

و خیل تنهایی ها

و تکامل تنهایی ها

و تحمل تنهایی ها!!

 

 

***********

بالا

دروازهً کابل

شمارهء مسلسل ٣٣                          سال دوم                               اگست ٢٠٠٦