کابل ناتهـ، Kabulnath



























 

 

 

 

 

 

لیلا صراحت روشنی

 

 

 

صبر شکست خورده

 

 

 

 

آی آسه مایی

         ای به نفس های سنگی ات

روح هزار شعلهء خاموش

ای سنگ

         ای صبور

ای قامتت صلابت ایمان

شعر بلند قامت تاریخ

 

*****

 

در ذهن هوشیار تو ای کوه

افسانهء غرور مقدس

         تحجیر گشته است

در رگه های سنگی سردت

«از دیر تا هنوز»

اندوه یی کرانهء این شهر

تحجیر گشته است

 

****

 

ای سنگ

         ای صبور

ای شاهد خموش جنایات

 

****

 

در سنگنایی دل خونینت

آیا کدام درد

آماس کرده بود

کاین گونه پاره شد دلت

         ای سنگ

                   ای صبور.

 

 

٢/١/١٣۷٠

 

***********

بالا

دروازهً کابل

سال دوم          شمارهً ٢۵         مارچ/فبروری 2006