منیر سپاس

 برای پنجمین سالگرد نابودی پیکره های بودای بامیان

ای پیکرهء بودا

ای قامت نا تکرار در سینهء این گیتی

بم خوردی کجا رفتی؟

گویی به سما رفتی

اما دل من گوید

کیوان تصاویرت

بر ذهن زمین باقیست

بر ذهن زمین بافیست

۹/٣/٢٠٠٦

قامت دارا

رهزن  فرهنگ رفت و پیــکر بودا  ربود

با بم و باروت و نــفرت قامت دارا  ربود

بامیان شد سینه خالی آسمان مملو ز نای

گنج نایاب وطن را اجنــبی  دردا   ربود

از تبارستان کشــــتن تیره گی در داوری

پیش چشــــم روشن ما بارها سرها  ربود

نسل نا جایز به زور زر و دار دیگران

از درون کوچهء ما روشنایی  را ربود

در درون سینه بت های تعصب ساختـــیم

از دل ما همدلی را کینه بس بی جا  ربود

پیکر بودا به شکلی باز احیـــــا میشود

میتوان داغ تحسر از دل دنـــــیا ربود؟

۸/٣/٢٠٠٦

*********