|
کابل ناتهـ، Kabulnath
|
میرزایی
چه شد بودایی نغز این دیارت ؟
کجا کردند سروی نوبهارت؟ بریدن ریشه های شاخـــــــــســـارت گذشت این پنجسال ویرانی بت بتی دیگر نداریم، کیـــــــست یارت؟ فروزان بود کوه و برزن تو ازاین تندیــــــــــســه هـای با مدارت هنربود ملک را بس گیتی ازما خراسا ن بود ملک فیــــــض بارت بتی سرخ وبتی خنک وبتی ناز دیگرموجود نیـــست درغرج پارت چرا؟بی رحمی بافرهنگ ما شد نبود در فکر ما، این کــــــار مارت ددان بی سروبی آب وبی روی چه دانند؟ قدر فرهنــــگ ومــزارت ویان را بینش و احسا س اینست خشونت را پسنــــــــــــدیدن بــدارت هزاران شهریارآمد برون رفت ندیدن بد بســــــــــــــوی آن دویارت بتی سازنده دوران هنــریار ندیده کس برین دنیــــــــــــای تـارت سراپا بود در یا قوت مشعشع چنا ن پرتو زچشــــــــــمان خمارت زمین از بینش آن نوروز بود دوچشمـــــــــــانش نگاه کوهســارت بتی بشکسته پای رنجش روز بــــــــــــگو از ناله های مرگبارت ! چه دیوان را توخود گردیده باشی نبیند گر بود خواب آن نــــــــــگارت نکو کرداری ما را بود پیشــــــه بریدند ریشـــه و اندیـــــــــشه زارت زگفتار نکو بیگا نه گشـــــتیم دیگر دوریم ز بلـــــــــخ و نوبهارت تو بودی تاریخ مشهود ما را نگین راز پنـــــــــها ن در حصارت برین قرن خرد بارو خرد کار نگون کردند بـــــــــــــودایی شهارت از این گندیده تخم بی مروت همین حاصل بود در ســــــــبزوارت بریدن، سوختن، نابود کردن! بود عادت، تبار بی تــــــــــــــــبارت از این بیشترنماد، دشمنی است؟ کند ریشه، نماند شا خســــــــــــــارت بتی بربامــــیا ن آزاده پا بود یکی مزدور بنده کرد خـــــــــــــارت همه نفــــــرین بر بیداد، داریم که تا دادارگردد، شهــــــــــــــریارت چه بنویسیم وگوییم نسل خودرا ز بودا وز دانا یان، شعـــــــــــــارت که کوران آمدند، ویران کردند زمین پور سیـــــنا و تخــــــــــــارت شمالی را ببین از فرط تعصب
چه کردند بر سرش،
است
یـادگارت بتی زیبا، بتی فرهنگ رخشان توهستی زنده،درقلب و دیارت
********* |
