عزیزالله ایما

 

شهادتِ بودا

 

 

بعد از هزارو چند صد و چند سال

 

بالا بلند قامتِ استاده ات چه سان

 

                                        از پا فتاد و ریخت

ای شاهدِ شقاوتِ تأریخ!

 

آیا که دیده ات

 

هرگز ندیده بود مگر وحشتی چنین؟

 

سنگینه سینه ات

 

در قتلِ عامِ برگ و گل و سبزه و گیاه

 

باری نمی تپید

 

اما چه شد کفید

 

ای شاهدِ شقاوتِ دیرین!

 

آیا که سینه ات

 

هرگز نخورده بود

 

زخمِ چنین شرارت ننگین؟

 

فروردین( حمل)1380

 

*********

بالا

دروازهً کابل

سال دوم          شمارهً ٢٤         مارچ 2006