قلب تنهای من امروز

                                    هوای تو نمود

آتش دوری جانکاه تو می­سوخت

                                                تنش

بغض اندوه

            و غم

                و هجر تو

                        چون رشته­ی دار

‫در گلو می پیچد

‫چشمه­ی دیده روان است

‫ز خونآبه­ی چشم

‫گونه همگونه­ی زردینه گلاب

‫گونه هایی که زمانی ز تماس لب نوشین تو

‫لاله­وش آتش صحرا می­شد

‫و لبانم

‫گه دگر خنده به آن راه نداشت

‫خشک؛ ترکیده چو خاک.

‫عشق تو ساکن جان من و تو دور از من

‫رفتی و باز ندیدی به عقب

 ‫تو ندیدی که یکی می­نگرد راه ترا.

     * * *

 ‫برو ای خواب

                        دگر جای تودر دیده نماند

‫دیده پر گشت از و

‫آن بت پایگریز؛

                        آن صنمم باز آرید

و بگویید به او

‫            طاقت هجر ترا نتواند برد

‫هر شبش تا به سحر

‫                        نزد خدا ملتمس است

هوس وصل تو با خود بردن

‫خاک راه تو شدن

                        بهر غمت جان دادن

‫قلب تنهای من امروز هوای تو نمود

‫                                                در هوای تو بماند.

فنلو؛ هالند

نوامبر 2008