|
هشتمین
همایش سیاسی زنان جهان از تاریخ سوم تا پنجم اکتوبر سال 2008 در دانشگاه
هانریش هاینه در شهر دوسلدورف آلمان با شکوه ویژه برگزار گردید و در آن
شماری زیادی از
زنان از
کشورهای مختلف جهان شرکت کرده بودند.
در روز
نخست پس از مراسم متعارف آغاز محفل، صحبتها و پیامها از هر کشور به چند
گروپ برخبندی شد و در پایان صحبتهای هر بخش مدت سی دقیقه برای تبصره ها و
سوالات حاضرین و همچنان برای بخش فرهنگی اختصاص داده شده بود.
صحبت
های بلاک نخست را برای کشورهای آسیایی اختصاص داده بودند. در آن بخش زنان
از کشورهایی چون نیپال، هندوستان، اندونیزیا، بنگلد یش، فلیپین و پاکستان
پیامهای شان را به گوش زنان دیگر جهان رسانیدند و در مورد مبارزات شان
سخنرانی نمودند.
در بلاک
دوم زنان کشورهای امریکای لاتین از کلمبیا، پیرو، ارجنتاین، اکوادور،
ونزویلا و برازیل شرکت داشتند. آنها نیز پیامهای شان را با زنان دیگر جهان
تقسیم نموده و به سوالات حاضرین پاسخ ارایه نمودند.
در بلاک
کشورهای اروپایی زنانی از ایتالیا، کردستان، هالند، ترکیه و روسیه سخنرانی
کردند. در پایان تبصره ها و سوال ها اعلان گردید که اکنون شعری از زبان یک
زن افغان میشنویم.
آنگاه
فریبا آتش صادق ژورنالیست و شاعر سرشناس افغان در پشت میز تریبون قرار گرفت
و نخست به هویت فرهنگی و کارکرد های ادبی اش روشنی انداخت. نامبرده در بخشی
از سخنانش یاد کرد که از مدتی به اینسو اشعار شاعر زنان آلمانی و افغان را
که در زمان جنگ سروده شده اند، به مقایسه گرفته و برای چاپ یک گزینه ویژه
میکوشد.
به
ادامه آن، فریبا آتش صادق شعرسروده شده اش را زیر نام "ما زنان حق داریم در
مقابل نا برابریها « نه » بگوییم" به زبان آلمانی به دکلمه گرفت که مورد
شادباش ها و کف زدنهای زیاد حاضرین قرار گرفت. وی در جریان سخنانش چادری
آبی رنگی را روی دست گذاشته و با صدای بلند گفت: "آرزو میبرم روزی فرا رسد
که خواهران افغانم به خاطر رهایی از این زندان آوازهای رسای شان را بلند
ساخته و در مقابل نابرابری ها فریاد برآورند " نه! نه! نه!".
فریبا
صادق آتش که در اخیر اضافه کرد: "پایدار باد آزادی و همبستگی زنان افغان در
سراسر جهان."، از سوی همه حاضرین با استقبال بیمانندی مواجه شد. چنانی که
زنان افغان او را صمیمانه در آغوش گرفته و موفقیت های روزافزونش را تهنیت
گفتند.
پس از
این رویداد خاطره انگیز، زنان از کشورهای دیگر نیز دور او گرد آمده و از وی
دعوت نمودند تا در کنفرانس های بعدی شان نیز به منظور همبستگی زنان در
سراسر جهان شرکت نماید.
قابل
یادآوری است که فریبا آتش در نقش مهمان ویژه به زودی در کنفرانس زنان آزاد
اندیش شهر پاریس فرانسه نیز شرکت خواهد نمود.
پس از
آن نوبت به بلاک چهارم صحبتهای زنان آزاد اندیش از کشور های آسیای میانه و
افریقا رسید. خانمها هر یک از ایران، عراق، افغانستان، فلسطین، کانگو و
مراکو پیامهای شان را بگوش حاضرین رسانیدند.
در بخش
صحبتهای خانمهای افغان برای سه جریان سیاسی زنان وقت داده شده شد تا اهداف
فعالیت های اندیشگی شان را بیان دارند.
در نخست
خانم وجیهه قانع عضو "جنبش هشت مارچ" پیام بی بی حوا، یکی از فعالین این
جنبش را که از جانب گردانندگان همایش سیاسی مشورتی دعوت گردیده بود ولی
ویزه بدست نیاورد، به خوانش گرفت.
پس از
خوانش پیام خانم حوا، نجیبه هوتکی مسئول شورای سراسری زنان در آلمان پیام
خود را خواند. در بخشی از پیام خانم هوتکی چنین آمده بود:
"پس از
آمدن قوای امریکا به افغانستان، آقای بوش در بیانیه یی برای عساکر امریکایی
چنین گفت: عساکر ما به منظور کمک به آزادی انسان، اعاده حقوق زنان و
دموکراسی به افغانستان آمده اند." با اشاره به آنچه در افغانستان میگذرد،
از خود میپرسم:
ــ آیا
به این میگویند اعاده حقوق زنان؟
ــ آیا
به این میگویند دموکراسی؟
ــ آیا
به این میگویند آزادی؟
_ اگر
اینها واقعیت اند، در آنصورت برای شما آقای بوش این همه را تبریک میگویم!"
سخنان
خانم نجیبه هوتکی مورد توجه حاضرین قرار گرفت و با کف زدن ها پایان یافت.
بر اساس برنامه، باید خانم نفس جهید که نماینده و عضو فعال
نهضت
فراگیر دموکراسی و ترقی در افغانستان است و برای شرکت در همایش سیاسی زنان
دعوت شده بود، سخنرانی میکرد.
از
آنجایی که خانم جهید به خاطر دریافت نکردن ویزه نتوانست در کنفرانس شرکت
نماید، نیلاب سلام نویسنده و مترجم شناخته شده کشور، پیام خانم جهید را که
بازتاب دهنده مشکلات زنان در افغانستان بود، به زبان آلمانی برای حاضرین
خواند که مورد استقبال گرم قرار گرفت.
نا گفته
نباید گذاشت که چند تن از خانمهای افغان با لباس ملی و گرفتن شعار در عقب
سخنرانان ایستاد بودند و در دیوار بزرگ عکسهایی از فعالیت ها و مشکلات زنان
در کشور نیز به نمایش گذاشته میشد.
در جر و
بحث ها و سوال و جوابها یک مرد افغان در مورد فعالیت های سیاسی زنان در
افغانستان سوالاتی
طرح
نمود که
خانم امیلیا سپارتک در جواب گفت: "زن افغان در سه جبهه میجنگد. در مقابل
امپریالیزم، در مقابل بنیاد گرایایی و در مقابل مرد سالاری مسلط بر جامعه."
همچنان
خانم شفیقه رزمنده در جواب سوال دیگری گفت: "بهترین موقعیت زن در زمان
حاکمیت حزب دموکراتیک خلق افغانستان بود که میتوان آنرا یک دوره طلایی برای
زنان افغان نامید."
در
پایان سخنرانی و جر و بحث ها حوالی ساعت شش و سی الی هفت شام، کودکان با
برافراشتن بیرق های چندین کشور جهان با سهم گیرنده گان کنفرانس روی ستیژ
آمده و با حاضرین یکجا آهنگی را خواندند که ترجمه آزاد آن چنین است:
زنان
گوشه های جهان را با هم پیوند میدهند
زنان به
سیه چالها می افتند و مورد بیداد و ستم قرار میگیرند
در
سراسر جهان همیشه این آهنگ بگوشها میرسد:
اگر با
هم در مقابل نا برابریها متحد باشیم
یگانه
جواب برای شان خواهد بود که ما با شما نیستیم
ما تمام
زنان جهان را فرامیخوانیم
دست به
دست در سراسر گیتی
جهان را
دگرگون میسازیم و این یگانه هدف ماست
زنان
گوشه های جهان را با هم پیوند میدهند
و
مبارزه شان یکجاست
میلینه
باید خود را بفروشد، زیرا خانواده اش به پول نیاز دارد
کودکان
مورد تجاوز جنسی قرار میگیرند و این را همه میدانند
شیرین
هر روز پیراهن میدوزد و هنوز پول کم بدست می آورد
جنگ را
میتوان همه جا برد و با پول خرید
به هر
جایی که بنگری زنان قربانی نا برابری ها میشوند
درختان
میمیرند، هوا آلوده میشود و زهرناک
در
برابر حوادث طبیعت نیز از خود پاسداری میکنیم
در روز
دوم کنفرانس ( چهارم اکتوبر) شرکت کنندگان و علاقمندان در سالون های کوچک
رفته و به صحبت های مورد علاقه شان سهم گرفتند. عمده ترین صحبت ها در موارد
زیرین صورت گرفت:
ــ
مبارزه دختران و زنان در مقابل نژاد پرستی
ــ
امکانات تقابل کهنه و نو در متن زندگی امریکای لاتین
ــ حقوق
زنان در ادیان مختلف
ــ
وضعیت زنان مهاجر در کشور های مختلف
ــ ما
برای بیماران کمک میکنیم
ــ
دختران و زنان برای دریافت حقوق تان منسجم شوید.
ــ
سختگیری در مورد زنان در باورهای معتقداتی
ــ
ارتباطات وسیع بدون زور در زمان تنهایی و رهنمایی آنان
ــ زنان
به بهترین کمک شما نیاز دارند
ــ جنبش
بین المللی زنان
ــ
کنترول تهدیدهای انترنتی و تیلفونی
ــ
دختران و زنان جهان دست به دست به سوی پیروزی
ــ
رهایی از چنگ ناملایمات طبیعت
ــ کار
آسان و کار مشکل: ما زنان زحمت میکشیم
ــ زنان
کردستان در پارلمان ترکیه
ــ زنان
کوهکن
ساعت
هشت شب برنامه خاص هنری برای شرکت کنندگان ترتیب داده شده بود که با شور و
هیجان ختم شد.
یکشنبه
پنجم اکتوبر ( روز سوم کنفرانس) نماینده های نو برای کمیسیون تدارک کنفرانس
بین المللی زنان که در سال 2011 در ونزویلا دایر میگردد، کاندید و انتخاب
گردیدند.
البته،
خانم امیلیا سپارتک و خانم مرضیه اسره نیز در پیشبرد کار کمیسیون تدارک
انتخاب شدند.
در اخیر
تاریخچه مبارزه زنان خوانده شده و یک خانم 92 ساله در رابطه به مبارزات خود
و زنان جهان صحبت نمود که مورد دلچسپی حاضرین قرار گرفت.
کنفرانس
در فضای صمیمیت و تبادل آدرسها میان زنان از کشور های مختلف جهان پایان
یافت.
|
