به چشم باغ همان یک خیال ماند و غمش

شکوفه بودی و رفتی نهال ماند و غمش
 

برای ذهن تهی گشته از حقــــــــــایق تو

دهان بسته و صد ها سوال ماند و غمش
 

درون سینه قفس در قـــفس اسارت وبس

پرنده گوشه گکی با دو بال ماند و غمـش
 

تو که نساختی جانم خراب میــــــــــکردی

میان بودن وگشتن مــــــحال ماند وغمش

***