آرش آذیش

آسمان گز می کند

هوش ِ بازی گوش

پناه بر خدا !

و هی می خواند ؛

خاک دوستی بایر

شاخ دشمنی پربار

یار ِ راستین نایاب

مار آستین بسیار!

گویی شیطان به جلدش رفته !

سر با سنگ می جنگاند این هوش ِ ولگرد

وهی می خواند ؛

آتـش ستــم هموار

دادخواه خاکـــستر

خوان ِ ظالمان رنگین

کاخ ظلم رنگیــن تـــر

هی می خواند این هوش ِ  بی هوش ِ بیکار؛

پناه  بر کجا ؟  برخدا ؟

21 جولای/2008