ابا آنکه شعارهای زیادی برای تحقق بخشیدن حقوق زنان درافغانستان سرداده میشود، موسسات وبنیاد های زیادی دراین راستا کارمیکنند، اما مشکلات مردم روز تا روز افزایش یافته وزنان بیش ازﭘیش درخیابانها دست به گدائی میزنند.

پس ازگذشت شش سال ازحاکمیت آقای کرزی، قرار ارقام رسمی نهاد های بین المــــللی % 70 مردم افغانستان زیرخــط فقر زنده گی میکنند وعدم کاریابی برای مردم باعث شده است تا تعداد کثیری دست به گدائی بزنند بخصوص زنان بخش قابل ملاحظه گدایان را میسازند وباگذشت هرروز گدایان زن درحال افزایش میباشند.

علت افزایش گدایان زن در خیابانها را خانم فوزیه حمیدی ریسه کار واموراجتماعی چنین میگوید:"تاثیرات بیکاری عواقب خراب درجامعه دارد، زنان نیازمند دست به این عمل میزنند"

خانم فوزیه حمیدی باوردارد که با ایجاد فابریکه و موسسات کاری برای مردم تعداد گدایان تقلیل خواهند یافت.

نهاد های مربوط به سازمان ملل متحد درافغانستان، نتایج تحقیق وبرسی های شان را که ازیکسال بدینسو آغازنموده بودند طی گذارش رسمی اعلان کردند که دربخش ازآن آمده است که تقریباً% 70 مردم افغانستان را فقرتهدید میکند.

این درحالیست که شانزد همین بانک خصوصی به نام , افغان یونایتد, باسرمایه اضافه از16 میلیون دالر جواز فعالیت خود را از دولت به دست آورده و درکشور شروع به فعالیت نموده است.

یکی ازخانم های که دراطراف روضه مبارک گدائی میکند به گذارشگرخود را چنين معرفی کرد،" نام من خانم حلیمه است، اصلاً باشنده ولایت فاریاب میباشم، هشت نفر نان خور دارم، کـار وجود ندارد، درحــویلی کرائی زنده گی میکنیم، هیچ کمکی ازطرف دولت ویا موسسات صورت نگرفته، مجبور شدم دست به گدائی بزنم."

خانم حلیمه افزود که بنابرسردی هوا ونداشتن امکانات اعضای فامیل وی همه به مریضی سرماخورده گی مصاب شده اند.

امسال سردی هوا درافغانستان که به اضافه از25- درجه زیرصفررسیده بود دراکثر نقاط فاجعه آفرید که فاجعه دلخراش آن ازطرف رسانه ها بازتاب داده شد است، اين آفت طبيعي منجربه ازبین رفتن هزاران انسان وده ها هزارمواشی گردیده است. بیشترین متضررین این آفت طبیعی را مردم بی بضاعت افغانستان متحمل گردیده اند. بی بی گل که حدوداً 40 تا 45 ساله است ظاهراً ازلحاظ فزیکی سالم میباشد خودرا باشنده ولسوالی شولگره میگوید درصحن روضه شریف به گدائی مشغول است، اين خانم ميگويد: "شوهرم ازپا معیوب است ومن کودکان خورد سال دارم, روزانه 30 الئ 40 افغانی درآمد من است که مدت یکسال میشود که بهمین مبلغ شب وروز خود راسپری مینمایم."

درآمد ما ماهانه اکثراً ازمردم افغانستان 30 دالرویا کمترازآن است, وبسیاری ازشهروندان کشورهای جهان سوم با یک دالریک شب وروز شانرا سپری میکنند. که چنین زنده گی برای کشورهای سرمایه داري غرب غیرقابل باوروتعجب آورمیباشد.

اضافه ازپانزده میلیارد دالرکمک های جامعه جهانی بعد ازتاج پوشی آقای کرزی درافغانستان به مصرف رسیده که اکثراین کمک ها بجای سرمایه گذاری به پروژه های بنیادی, مسایل تزینی وتشریفاتی دفاتر و یا ازطرف قدرت مندان حیف ومیل گردیده است.

تعدادی ازکارشناسان بدین باوراند که سیستم اقتصادی بازار, تقلید والگو برداری این سیستم از کشورهای پیشرفته سرمایه داري درافغانستان نتیجه نامطلوب به بارآورده است وسرانجام به فاجعه خواهد رسید.

قیوم بابک روزنامه نگاروکارشناس سیاسی میگوید: "درسیستم اقتصادی بازار درکشورهایکه سطح اقتصاد پائین دارند تعداد انگشت شماربه سرمایه های افسانوی میرسند واکثریت جامعه را غارت میکنند، درنتیجه مرزبندی عمیق طبقاتی ایجاد میشود, درصورت عدم توجه حاکمیت منجربه بحران عمیق اقتصادی وحتی به راه اندازی قهرآمیزدولت ها میگردد."

دریک نگاه کوتاه تغیرات اقتصادی زنده گی مردم درشش سال گذشته که زمام اموربدست آقای کرزی وحامیان بین المللی آن قرارداشت معلوم میشود که تعداد گراف گدایان روبه افزایش بوده وبیکاری وناامنی تهدید بزرگ برای سیستم کنونی اداره کشورما بارآورده است.

عده یی به این باورهستند که اگرتوجه جدی ازسوی مسوولین دولتی, موسسات، و بنیاد های خیریه صورت نگیرد, این معضله تراژیدي غم انگیزومتاثرکننده درآینده به بارخواهد آمد