|
در دوهفتهء گذشته، چند روز به
مناسبت های اختصاص داشت که در حول آنها بیشترین مباحثات جریان یافت.
- 20 مارچ پنج سال از حملهء
ابالات متحدهء امریکا به عراق.
- 22 مارچ روز جهانی آب.
- 24 مارچ روز جهانی
توبرکلوز.
- با سپری شد ن
5
سال از حمله به عراق،
توجه رسانه های گروهی جهان به انگیزه های حمله به عراق وپیامدها ی آن
معطوف بود.
پنج سال پیش، رئیس جمهور بوش،
هدف حمله به عراق را جلوگیری ازدست یافتن رژیم صدام حسین به سلاح کشندهء
اتومی نامیده وبه رغم مخالفت های جهانی، حتا دوستان امریکا، نیروهای آن
کشورعراق را به اشغال خویش در آوردند. اما با آن که رژیم صدام سقوط داده
شد، هیچ مدرک قابل قبولی برای مردم امریکا وجهانیان ارائه نگردید که حاکی
از ادامه تلاش عراق برای دسترسی به سلاح اتومی باشد.
برخی از نهادها ومفسران انگیزهء
حمله به عراق را، نه در آن ادعا بلکه در انگیزه های اقتصادی مانند به دست
آوردن نفت سرشار عراق وانگیزهء سیاسی به ویژه سمت دادن سیاست حاکم درعراق
در راستای سیاست های طرف قبول اسرائیل وامریکا نامیدند.
با گذشت پنج سال، پیامد هایی که
این اشغال بار آورد بسیار تأسف بار هم است. زیرا بیش از صد هزار عراقی جان
خویش را از دست داده و در حدود
4000
هزارعسکر امریکایی به قتل رسیده اند.
این حمله وجنگ متعاقب آن،
320
ملیارد دالر امریکایی خرچ برداشته است.
158000
هزار امریکایی مستقردر عراق با نا امنی وهراس ناشی ازحملات همیشه گی
مخالفین به سر می برند.
با آن که مقامات امریکایی
مخالفین حضور امریکا در عراق را در وجود شاخه های مربوط به القایده معرفی
می کنند، اما مدارک دیگری حکا یت از آن دارند که دامنه مخالفت وسیعتر
وگسترده تر از آن است. درین پنج سال گروگانگیری، تشدید فقر، بی امنیتی و
کشتار بی گناهان از راه خودکشی های انتحاری تروریست ها بسیار تأسف باربوده
است. با وجود بازتاب های مخالفت آمیز وبهره گیری سیاسی مخالفین حمله به
عراق، وبا وجود آن که در خود ایالات متحده امریکا،به این مناسبت نمایشات
مخالفین تبارز یافت که نقش آن مخالفت در خود امریکا اهمیت دارد ؛ ولی هنوز
نه دریچه یی امید برای پیروزی امریکا گشوده شده است ونه آسایش وبهروزی یی
رابرای مردم زجرکشیده عراق در چشم انداز میتوان دید. مردمی که سالها درد
ورنج حاکمیت ظالمانه ودیکتاتوری صدام حسین را لمس کردند، در دنیایی ازمشقات
شب را به سحر می رسانند.
- روزجهانی آب،
با گزارش شعبهء
اطفالUNICEF
جلب توجه چشم
گیرداشت.براساس گزارش این شعبه،1/1ملیارد
انسان،بدون آب پاک آشامیدنی زندگی می کنند.
6/2
ملیارد انسان بدون تشناب هستند ویا بدون اب تشناب.که
40
در صد مردم مردم جهان را احتوا می نماید.
همچنان درگزارش آمده است که نا
پاکی آب یکی از اسباب موجب مرگ اطفال در کشورهای پیشرفته است.
سوگمندانه هنوز گزارشی از بی
آبی وناپاکی آب های موجود در افغانستان نداریم. آنچه بسیار اشکار است، در
خلال سالهایی که افغانستان با کمی برف وبارندگی مواجه بود، ذخایر زیرزمینی
آب ها نیز روبه کاهش نهاده اند. در نتیجه مردمانی که آب مورد ضرورت خویش را
از چاه ها رفع می کنند، ناگزیر به کندن بیشرزمین هستند تا از آب استفاده
کنند. مناطق کوهستانی مانند باشندگان کابل که در مناطق بلندتر شهر سرپناهی
یافته اند، از ناحیه نداشتن حد اقل آب برای تهیهء غذاونوشیدن وشستن بدن
خویش دچار مشکلات می باشند. آن عده کسانی که ناگزیرمی شوند از آب دریای
کابل چند ی برای شستن لباس وحتا بدن خویش استفاده کنند، انواع مکروب ها
حیات ایشان وفرزندان شان را تهدید میکند.
- در روز جهانی توبرکلوز،
انتشار خبر مرگ ومیر
ناشی ازین مرض تکاندهنده بود. سازمان صحی جهانی
WHO
اعلام داشت که تنها در سال
2006
در حدود 500000
انسا ن مصاب به این مرض ثبت شده اند. همین سازمان می افزاید که هرسال در
حدود 2 ملیون انسان مبتلأ به این مرض جان خویش را از دست میدهند.
61
در صد مصابان به توبرکلوز که2/9 ملیون می شود،تشخیص شده در حالی که از هر
سه مورد یکی بدون تشخیص میماند.
در سال
2006
در جمهوری فدرال آلمان
201
نفردر اثر ویروس توبرکلوز مرده اند.
وقتی این گزارش ها را می
خوانیم، ایا بااندوه وتأثر فراوان نخواهیم پرسید که در افغانستان چه تعداد
به این مرض مصاب هستند ؟ وچه تعداد همه روزه جان خویش را از دست میدهند ؟
* آمار یاد شده در بالا ازText
های تلویزیون سرتاسری ZDF
به تاریخ های 20 و24 مارچ گرفته
شده اند.
|
