اسحاق ثنا

ای زندگی ز توست همه آرزوی من
همواره با تو درد دل و گفت‌ و گوی من

نگذارمش که سر ز چنگم رهد رقیب
یک روز بخت خنده زند گر به روی من

نسبت به هیچ کس نبود کینه در دلم
خوشبینی است با همه کس خلق و خوی من

رفتی به ملک غیر که شد مدتی مدید
تا بینمت دوباره تویی جست و جوی من

آه از غم غریبی وز رنج روزگار
باقی نمانده تار سیاهی به موی من

با من همیشه لطف تو ز اندازه‌ است برون
یا رب مریز پیش کسان آبروی من

محمد اسحاق ثنا