آرش آذیش

ترا همیشه سبز دیده ام

هميشه روشن و هشیار

همیشگی بیدار

و بیش تر از آن

هميشه گرم و صمیمی

مثال از چه بگویم

از آفتاب؟

از آتش؟

و مهر مادرانه ی آب ؟

و یا رفاقت پیوسته ی هوا و حیات ؟

ترا همیشه آبی و آرام دیده ام

جهيل دنج و قشنگی

سخی و پاک و فروتن

چنان به غرق و محو تو بودن معتادم

که می ترسم

از دست های موذیِ بیگانه

در آستین فریبنده ی نجات

گیجم و شنگول هم

مستم

مثل تمامیِ این واژگانِ شنگ.

رقص جنون وار واژه ها

و گیجی و مستی ام ‌‌‌‌‌؛

که بپایان رفت

بار دگر

سنجیده تر

و عاشقانه تر

برای تو می نویسم

...

آرش آذیش