صدیق کاوون

حيران پاتې يم د دهر يارانې ته
جادوگرې، درواغجنې زمانې ته

په هر ذهن يې زندان دی لگولی
حاجت نه لري ځنځير او زولانې ته

غم ورينه راته ښکاري نننۍ شپه
ستوري ژاړي د آسمان نوې کانې ته

می پرستو د خُمونو خبر واخلئ
ډلې ډلې شیخان لاړل ميخانې ته

ستا د ميو ويالې نه رسې زاهده
د شهۍ د خوږو شونډو پیمانې ته

د دام لومه دې د بام پر څنډه ايښې
سارانۍ مرغۍ اوس نه راځي دانې ته

اندېښنه به دې په غاړه کې زېندۍ شي
که يو ځلي مخامخ شې آيينې ته

يو تصوير مې د خاطر پر پاڼه ناست دی
د يو چا ياد مې نيولی دی سينې ته