کابل ناتهـ، Kabulnath



 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Deutsch
هـــنـــدو  گذر
آرشيف صفحات اول
همدلان کابل ناتهـ

دريچهء تماس
دروازهء کابل

 

 

 

 

 

 
 

               نصیرمهرین

    

 
 نقاشان آواره

 

 



نقاشان آواره
با شرح حال کوتاه ونگاره هایی در دست داشته از:
- ناجیه محمودی- طبیبی
- فتانه بکتاش عارفی
- وکیل نشاط
- سیدآصف فخری
- عزیز احمد احمدی
- فردیانا ظریفه طبیبی
- لیاقت لعلی
- ...

نقاشان آواره
۱
نقاشان آوره، بخشی از کار نگارنده است که ازعنوان رنج هنرمند در افغانستان گرفته شده است. رنج هنرمند درافغانستان، هنوز تکمیل نشده است. چشم در راه همکاری هموطنان استم. ن.مهرین



چند سخن در آغاز


در بسا کشورها و شهرهایی که هموطنان مهاجرما با دل ناخواسته، اما دردمندانه و از روی ناگزیری پای نهاده و سرانجام سال وسالهایی را پشت سر گذاشته اند، جلوه هایی از علایق فرهنگی- هنری در سطوح متفاوت با آنها همراه بوده است. کسی درد وطن و دوری از خانه وکاشانه وخانواده را با حمل نستالژی در نظم آورده است. کسی در سطح بالاتر افزون بر داشتن چنان مضمون، در رشد شعر و ادب کوشیده است. کسانی دست در دامن هنرموسیقی داشته اند. تعدادی هم که شاید نتوان آن را بسیار شمرد، گپ دل و احساس خود را با هنرنقاشی ابراز کرده اند.


منظورمن در اینجا، یاد از آنانی است که توته های وجودشان، با خاطرات وآرزومندی هایی برای وطن پیوند ناگسستنی داشته، سالهایی از زنده گی را در وطن سپری کرده و از راه آفریدن پارچه های نقاشی با بیننده گان سخن گفته اند. و چه غمگینانه است که فرآورده های این عزیزان را یارای رسیدن به خانه های هموطنان هنر دوست نبوده است. در حالی که کتاب نویسنده گان و آهنگهای هنرمندان ما، توانسته اند، چشمها وگوشهای علاقمندان را نوازش دهند. و چه اندوه آمیز است که طرح و از همه مهمتر، توان تعیین یک محل و فرا خواندن نقاشان عزیزما را با فراورده های هنری شان نداشته ایم.
با این دردمندی ها، به پاس هنرشان، توان مقدور ومیسرِیاد از آنها را با این جملات روی کاغذ می آورم.
میدانیم که هنر و میزان تأثیرگذاری آن در بیننده منوط به برانگیخته شدن احساس است. احساسی که میتواند، تبسم های زودگذر را بیافریند. دارندۀ پیامی از مفاهیم شناگر در ذهن انسان با بسا پرسش انگیزی های روشنگرانه ورهجویانه باشد. شاید هم کسانی برای این ارزیابی پای احساس را درمیان نیاورند.


برای رسیدن در این سطحی از ارزیابی و سنجشگری، نیازداریم که نخست نقاشان هموطن را که در خارج کشور، دست در قلم و یا برس و رنگ وکاغذ و . . داشته اند، آشنا شویم. آنگاه گام دیگری برداریم برای نمایشگاهی از کار نقاشی عزیزان ما. دایر شدن نمایشگاه اگر در یک محل میسر و ممکن نیست، در کشورهای جدا گانه ویا در خود شهر های محل زندهگی عزریزان ما طرحی بریزیم.


ادامه دارد

 

بالا

دروازهً کابل

الا

شمارهء مسلسل         ۳۷۸          سال  شانـــــــــــــــــــزدهم        دلو/حوت ۱۳۹۹      هجری  خورشیدی       شانزدهم  فبوری  ۲۰۲۱