زینت نور 

می‌جنگم برای پیروزی
این آخرین پیراهن من‏ست
چسبیده به استخوان‌هایم
چمدانی ندارم
خانه‏‏یی ندارم
وطنی ندارم
برهنگی شرم‌آورم را می‌بخشم
به همه آن چشمانی که
به پوشش‌های رویین
به نقاب‌ها
به زنجیرها
عادت کرده‌اند
این آخرین جنگ من‏ست
رو راست‌تر از هر پوششی
در عریانی تمام
با پنجه‌هایم به لباس‌های آهنین‏‌تان
چنگ خواهم زد
تا خنجری را به قلبم فرو کنید

همه جنگ‌های نابرابر
دو برنده دارد
مرگ و آزادی …
مرگ،
که پیروز می‌شود
و آزادی،
که برهنه می‏‌میرد.