آرش آذیش

یک قافله عقرب
روی قلب
یک قافله عقرب
از گلو
تا حلق تا اعماق

شعور
بیچارگی جار می زند
امید
رگ اش را بریده

هوش بفرمانِ مغز
گوش نمی دهد
برای چه
برای که بمانم ؟

آذیش